نقش خودکارآمدی در رابطه بین انگیزه پیشرفت با اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشی در دانش آموزان شرکت کننده در المپیادهای ورزشی مدارس

پژوهش حاضر با هدف نقش خودکارآمدی در رابطه بین انگیزه پیشرفت با اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشی در دانش آموزان شرکت کننده در المپیادهای ورزشی مدارس انجام شده است ، جامعه آماری در این پژوهش ، شامل دانش آموزان شرکت کننده در المپیادهای ورزشی مدارس شهرستان بختگان به تعداد ۳۲۰ نفر در سال ۱۴۰۱ بود. نمونه گیری بر اساس روش نمونه گیری در دسترس بود. بدین صورت که از بین دانش آموزان شرکت کننده در المپیادهای ورزشی مدارس شهرستان بختگان، بر اساس جدول تعیین نمونه گرجسی و مورگان (۱۹۷۰) تعداد ۱۷۵ نفر انتخاب شدند. سپس افراد نمونه پرسشنامه مورد استفاده در پژوهش حاضر را تکمیل نمودند، اطلاعات بدست آمده، جهت توصیف اماری دادههای پژوهش شامل : اطلاعات جمعیت شناختی ، شاخص های مرکزی و پراکندگی ، و جهت اماراستنباطی با اسنفاده از آزمون مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت ، در این پژوهش تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و نرم افزار AMOS نسخه ۲۲ انجام گرفت ، نتایج نشان داد که بین متغیر انگیزه پیشرفت و عملکرد ورزشی صورت مثبت رابطه معنی دار وجود دارد. بین متغیر اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشی به صورت منفی رابطه معنی دار وجود دارد. بین متغیر انگیزه پیشرفت و خودکارامدی به صورت مثبت رابطه معنی دار وجود دارد. بین متغیر اضطراب رقابتی و خودکار امدی به صورت منفی رابطه معنی دار وجود دارد. بین متغیر خودکارامدی و عملکرد ورزشی به صورت مثبت رابطه معنی دار وجود دارد. متغیر خودکارامدی به عنوان نقش واسطه بر متغیر عملکرد ورزشی در جهت مثبت رابطه برقرار نمود، به طوری که این متغیر نسبت به متغیرهای مستقل انگیزه پیشرفت و اضطراب رقابتی در افزایش عملکرد ورزشی دانش اموزان نقش قوی تری از خود نشان داد.

Keywords:

خودکارآمدی , انگیزه پیشرفت , اضطراب رقابتی , عملکرد ورزشی , المپیادهای ورزشی .