تربیت اخلاقی کودک و نوجوان به مثابه یک ضرورت اساسی در جامعه امروزی

یکی از ارکان مهم آموزش و تدریس ، ایجاد فضایی سالم و مناسب برای یادگیری و آموختن است . ذهن ، روان و رفتار کودکان و نوجوانان نسبت به سال های گذشته دچار تحولات و دگرگونی های بی شماری شده است . دانش آموزان، آموزگارانی را ترجیح می دهند که به شخصیت آن ها احترام گذارند، به جای تنبیه آن ها را تشویق و حمایت کنند، خوب درس بدهند، انگیزه تلاش و پیشرفت را در آن ها زنده نگه دارند، ارزش ها و آرمان هایشان را نادیده نگیرند و آن ها را در یافتن اهداف صحیح زندگی یاری کنند. رابطه معلم - دانش آموز رابطه یی ظریف و شکننده است ، تا حدی که شکیبایی و بردباری بیشتر آموزگاران و معلمان را می طلبد. گاهی وضعیتی بر کلاس حاکم می شود که احتیاج به مهارت، تسلط و مدیریت آموزگار بر رفتارها و واکنش های هیجانی - احساسی دانش آموزان دارد. بدخلقی های روزانه ، اختلاف ها و تعارض های بین بچه ها، بحران های لحظه یی کلاس و... نیازمند توان بالای تصمیم گیری آموزگار است . تحقیقات نشان می دهدارتباط مستقیمی بین اعتماد به نفس آموزگار برای ایجاد رابطه یی فعال و پویا با دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی کلاس وجود دارد .آموزگارانی که می دانند چه هدفی را دنبال می کنند و با چه شیوه یی قصد دارند برنامه های آموزشی خود را دنبال کنند، با آمادگی بیشتری درس و کلاس خود را اداره می کنند.

Keywords:

تربیت اخلاقی , کودک و نوجوان , آموزش و پرورش.