ارزیابی اثر شارژ سطحی دوکسوربیسین لیپوزومه بر روی سمیت سلولی رده سرطان استخوان (استئوسارکوما)

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 58

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_DMED-25-6_003

تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402

Abstract:

مقدمه و هدف: در پژوهش حاضر فرمولاسیون لیپوزومی پگیله حاوی دوکسوروبیسین به منظور بررسی اثر شارژ سطحی بر روی سمیت سلولی سنتز شد.   مواد و روش­ها: فرمولاسیون لیپوزومی دوکسوروبیسین حاوی DPPC، Cholesterol و DSPE-mPEG به همراه مقادیر مختلف فسفولیپید کاتیونی DOTAP < /span> (صفر، ۵/۲ و ۲۰ درصد) به روش گرادیان pH تهیه شد. نانو ذرات تهیه شده از جهت درصد بارگذاری دارو، سایز ذرات، شاخص پراکندگی، رهایش دارو ۴۸ ساعته و شارژ سطحی مورد ارزیابی قرار گرفتند. هم­چنین اثر سمیت دوکسوروبیسین آزاد و محصور شده بر رده سلولی Saos-۲ مقایسه شد.   نتایج: درصد بارگذاری دارو برای هر سه فرمولاسیون بالای ۸۲ درصد است. فرمولاسیون­ها به صورت مونو دیسپرس می­باشند و سایز ذرات با کاتیونی شدن کاهش یافته است. پتانسیل زتا از ۲۳- تا ۴/۲۲ + متغیر بوده و در مدت زمان ۴۸ ساعت، ۴۳ درصد از دارو از لیپوزوم آزاد گشته است. سمیت سلولی دوکسوروبیسین با کپسوله کردن افزایش یافته است. افزایش فسفولیپید کاتیونی باعث کاهش زنده­مانی سلولی شده است. افزایش سمیت دارویی برای دوکسوربیسین محصور در لیپوزوم کاتیونی هم به خاطر بیش­تر آهسته رهش بودن سامانه و هم به خاطر سمیت ایجاد شده توسط DOTAP < /span> در ساختار است.   نتیجه گیری: سمیت دوکسوربیسین با محصورسازی درون لیپوزوم افزایش می­یابد. این افزایش برای دوکسوربیسین محصور شده درون لیپوزوم کاتیونی بیش­تر است.

Authors

بی بی فاطمه حقیرالسادات

گروه علوم زیستی، دانشکده علوم وفنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

سمیرا نادری نژاد

گروه مهندسی بیوتکنولوژی و داروسازی، دانشکده مهندسی شیمی ، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

قاسم عموعابدینی

گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

فاطمه منتظری

گروه ژنتیک مولکولی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران

بهروز زندیه دولابی

گروه زیست شناسی سلولی مولکولی و آناتومی کاربردی، مرکز تحقیقاتی آکتا، دانشگاه UVآمستردام، هلند

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Ta HT, Dass CR, Choong PFM, Dunstan DE. Osteosarcoma treatment: ...
  • Boer JP De. Towards targeted treatment for osteosarcoma. VU University ...
  • Tacar O, Sriamornsak P, Dass CR. Doxorubicin: an update on ...
  • Fateme Haghiralsadat, Ghasem Amoabediny, Mohammad Hasan Sheikhha, Tymour Forouzanfar, Marco ...
  • Haghiralsadat F, Amoabediny G, Sheikhha MH, Zandieh‐doulabi B, Naderinezhad S, ...
  • Fateme Haghiralsadat, Ghasem Amoabediny, Samira Naderinezhad, Marco N Helder, Elham ...
  • Koo OM, Rubinstein I, Onyuksel H. Role of nanotechnology in ...
  • Xiao K, Li Y, Luo J, Lee JS, Xiao W, ...
  • Juliano RL, Stamp D. The effect of particle size and ...
  • Yamamoto Y, Nagasaki Y, Kato Y, Sugiyama Y, Kataoka K. ...
  • Ohvo-rekila H, Ramstedt B, Leppima P, Slotte JP. Cholesterol interactions ...
  • Haghiralsadat F, Amoabediny G, Helder MN, Naderinezhad S, Sheikhha MH, ...
  • Malekpour B, Jalalinadoushan M , Mansouri S , Hadjihosseini R ...
  • نمایش کامل مراجع