توسعه ایده بهسازی و بازسازی بافت های فرسوده با شناسایی شاخص نوع مصالح و سازه ساختمانی بافت ناکارآمد شهری

بالا رفتن خواست های ساکنین شهرها و انتظارات مردم در ارتباط با فضاهای سکونتی جدید و همچنین سطوح لازم خدماتی و رفاهی، بهداشتی و درمانی، آموزشی و ورزشی، تفریحی و غیره و عدم وجود امکانات جوابگویی به این نیازها در داخل بافت های قدیمی، مسئله ی است که در دهه ی گذشته، کمابیش در تمام شهرهای کشور مطرح شده است. چرخه ی بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری، از شناسایی درست محدوده و تفکیک آنها به محله های فرسوده آغاز می شود. شناسایی و رتبه بندی بلوک های فرسوده شهری، به عنوان گام اول نوسازی، یک ابزار مهم برای مدیریت شهری جهت برنامه ریزی منابع و سرمایه گذاری در نوسازی شهری است. هدف از این پژوهش، مطالعه ی نمونه ای، شهرک حسین آباد می باشد که در منطقه ۱۰ شهرداری شیراز واقع شده است. با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، شاخص های شناسایی میزان فرسودگی در آن، استخراج وامید است نقشه های خروجی برای تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های بعدی مورد استفاده قرار بگیرد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از نوع مصالح و سازه ساختمان قطعات به شناخت بافت های فرسوده منجرگردد. این پژوهش از نظر هدف تحقیق، کاربردی توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است و در روند تحلیل ها از فرآیند تحلیل فضایی استفاده شده است. در این تحقیق محدوده مورد مطالعه از نظر شاخص های فرسودگی کالبدی (نوع مصالح و سازه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است. ۲۲۹۱ قطعه در این شهرک، شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. نقشه پهنه بندی واحد های ساختمانی بر اساس نوع مصالح و اسکلت ساختمانی نشانگر آن است که در این شهرک ۴۴ درصد قطعات مصالح و سازه ی مقاوم دارند و ۴۸ درصد قطعات، مصالح و سازه ی مناسب ندارند به عبارتی این قطعات زیر سازی مناسبی ندارد و اتصالات افقی و عمودی در آنها رعایت نشده است. همچنین بر اساس نتایج کاربردهای متعدد (GIS)، موجب می شود که در زمینه ی شناسایی بافت های فرسوده ی شهری بتوان به شیوه ای مناسب تر عمل کرده و کیفیت مدیریت شهری را بهبود بخشید.

Keywords:

GIS , نوع مصالح ساختمانی , بافت فرسوده , شهرداری شیراز , منطقه ۱۰شهرداری شیراز ,