بررسی و تحلیل فضایی توزیع و دسترسی به خدمات عمومی شهری (مطالعه موردی: شهرگرگان)

سازمان فضایی متعادل در شهر نوعی از پایداری شهری است و زمانی محقق خواهد شد که هماهنگی و سازگاری منطقی بین پراکنش جمعیت و توزیع خدمات در شهر بوجود آید. توزیع مناسب و بهینه امکانات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و بهداشتی در میان مناطق و نواحی، یکی از مهمترین عوامل جلوگیری از نابرابری ها و شکاف توسعه‎وتوزیع فضایی مناسب جمعیت در پهنه سرزمین است. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل فضایی توزیع و دسترسی به خدمات عمومی شهری در شهرگرگان پرداخته است. نوع پژوهش کاربردی و روش بررسی آن توصیفی و تحلیلی است و روش جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی، کتابخانه ای و میدانی می باشد. در تحلیل کاربری ها با استفاده از مدل AHP وزن دهی شده و سپس بر اساس مدل تاپس در راستای سنجش میزان برخورداری هر یک از محلات مورد بررسی قرار گرفتند و جهت تحلیل فضایی از نرم افزار ArcGIS استفاده شده است. نتایج نشان داد که بیشترین تمرکز خدمات محلی در شهر در مناطق مرکزی شهر صورت گرفته است در صورتی که خدمات شهر به صورت خطی از بخش میانی شهر گرگان از شرق تا غرب پراکنده شده اند. هر چند که هنوز هم بیشترین تمرکز این نوع کاربری ها در بخش های مرکزی شهر است اما در مقایسه با کاربری های با مقیاس محلی، گرایش آنها به ویژه به سمت غربی و همراه با توسعه سایت اداری استان در غرب مشهود است. نتایج سطح بندی تاپسیس نیز نشان دهنده تمرکز خدمات در بخش های مرکزی شهر است.

Keywords:

توزیع خدمات , دسترسی , ArcGIS , کاربری اراضی , شهرگرگان.