الگوی روابط علی ولع مصرف بر اساس باورهای شخصیتی ناکارآمد: نقش میانجیگری تاب آوری ایگو در افراد وابسته به مواد

مقدمه: وابستگی به مواد به تدریج به یکی از رایج ترین مشکلات بهداشت عمومی در سراسر جهان تبدیل شده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی روابط علی ولع مصرف بر اساس باورهای شخصیتی ناکارآمد: نقش میانجیگری تاب آوری ایگو در افراد وابسته به مواد انجام شد. مواد و روش ­ها­: پژوهش مورد نظر از لحاظ هدف کاربردی و در زمره تحقیقات همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد اردبیل در سال ۱۴۰۰ بود. تعداد ۲۰۰ نفر از این افراد به روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب و به پرسش­نامه ­های­ ولع مصرف، تاب آوری ایگو و باورهای شخصیتی ناکارآمد پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS  نسخه ۲۵ و  Lisrel​​​​​​ نسخه ۸/۸ استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که ولع ­مصرف با باورهای شخصیتی ناکارآمد ارتباط مثبت و با تاب­ آوری ایگو ارتباط منفی و معناداری دارد. هم­چنین تاب آوری ایگو با باورهای شخصیتی ناکارآمد ارتباط منفی و معناداری دارد (۰/۰۰۱>P). شاخص ­های برازش مدل نیز تاثیر باورهای شخصیتی ناکارآمد بر ولع مصرف را با میانجی­گری تاب­ آوری ایگو تایید کرد. نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، طراحی برنامه های مبتنی بر تاب آوری، با در نظر گرفتن شخصیت افراد در حال ترک، توسط روانشناسان و مشاوران توصیه می گردد.

Keywords:

Craving , Resilience , Substance dependence , تاب آوری , وابستگی به مواد , ولع مصرف