بررسی تجارب زندگی مردم در فضاهای شهری در زمان شیوع بیماری همه گیر کووید ۱۹؛ مورد پژوهی: شهر رشت

فضای شهری موفق فضایی است که سبب وقوع تعاملات اجتماعی بین شهروندان شود. اما با پیدایش ویروس کووید ۱۹، فضاهای شهری کیفیت زیست پذیری خود را از دست دادند. این پژوهش با هدف بررسی تجارب زندگی مردم شهر رشت در زمان شیوع کووید ۱۹ صورت گرفت. روش تحقیق پژوهش حاضر کمی است و جمع آوری اطلاعات از طریق پیمایشی و اسنادی صورت پذیرفته است. تعداد ۴۱۳ پرسش نامه‎ به صورت آنلاین در بین شهروندان شهر رشت منتشر گردید و تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS توسط تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) انجام شد. نتایج، ۱۲ عامل مهم را مشخص نمود که عبارت اند از: میزان دلتنگی، حضورپذیری، تاثیرپذیری از کرونا - محدودیت اجتماعی، شغلی و اقتصادی و روحی و روانی، اعتماد به عملکرد حاکمیت، تداوم خدمات الکترونیک، آگاهی، الگوی سفر، نگرش به راهکارها، فعالیت بدنی و اقتصاد شهر. عامل ها نشان می دهند که الگوی زندگی شهروندان در این دوران به چه صورت بوده است. از نتایج حاصله می توان استنباط نمود که کووید ۱۹ تاثیر بسیار زیادی بر روی رابطه انسان با فضای شهری گذاشته و شهروندان را محدود نموده است. به همین منظور همه خواهان حضور در شهر می باشند؛ بنابراین شهرها باید متکی به خود و نوآورتر شوند و همه ذی نفعان را در برنامه ریزی واکنش به بحران جذب کنند.

بررسی تجارب زندگی مردم در فضاهای شهری در زمان شیوع بیماری همه گیر کووید ۱۹؛ مورد پژوهی: شهر رشت Keywords:

کووید ۱۹ , رابطه انسان با فضای شهری , بیماری همه گیر , بحران ویروس کرونا , تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) , شهر رشت