مروری بر مجموعه های مسکونی در بافت تاریخی اردبیل بر اساس رویکرد تعامل معماری سنتی و مدرن

عدم توجه به گذشته شهرها و روند شکل گیری و توسعه تاریخی آنها، سبب شده تا توسعه امروزین آنها به گونه ای نامتناسب با شکل و هنجارهای شهر تاریخی صورت بگیرد. مسکن به عنوان قرارگاه رفتار ی خانواده، ازلحاظ عملکردی و کالبدی، مکان شکلگیری رفتار، فرهنگ و اخلاق واحد اجتماع است. مسکن سنتی ایران مکانی سازنده برای این مهم بود. اما معماری مسکن امروز ایران، ظرف مناسبی برای این مهم نمیباشد. چراکه خصوصیت ایرانی بودن خود را از دست داده است و بهتبع آن قابلیت پرورش فرهنگ از آن سلب شده است. لذا از الزامات معماری ما در عصر جدید، روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و کسب اطلاعات الزم از پروژه از طریق مطالعه منابع و برداشت میدانی با عکس برداری، مشاهده عینی، رولوه بافت شیخ صفی شهر اردبیل و مصاحبه عمیق با افراد و ساکنان محله و متخصصان حوزه معماری و شهرسازی انجام خواهد گرفت. یافته ها حاکی از آن است که توجه به معماری اصیل سنتی و احیای معماری و بافتهای تاریخی، ارزشمند و مردمی و دیرپای معماری ایران است. احداث ساختارهای جدید در زمینه های تار یخی یکی از نیازها ی اصلی درحوزه ها ی مرتبط با حفاظت از میراث فرهنگی است. احیای بسیار ی از بناها و مناطق تاریخی هم نیازمند حفاظتمیباشد و هم نیازمند توسعه. حفاظت و سازگاری بناها ی قدیمی به سبب ارزش تاریخی و فرهنگی آنها ومقارن با آن تخریب بخشهایی که از کارایی و انعطافپذیری کاربر ی بنا میکاهند.

Keywords:

مجموعه های مسکونی , بافت تاریخی , شهر اردبیل , تعامل معماری سنتی و مدرن