حکمرانی خوب شهری

هدف تحقیق حاضر آن است که درکلان شهر تهران بعنوان یکی از بزرگترین مناطث کلان شهر تهران به بررسی حکمرانی خوب شهری و تشخیص و ارزیابی شاخص های حکمرانی خوب شهری پرداخته شود با نتایج حاصل از تحقیق وضع موجود شناسایی و راهکارهایی جهت بهبود شرایط و همچنین پایداری جهت سایر پژوهش های مشابه در مناطق مختلف شهرداری تهران و کلان شهر تهران تهیه گردد. . لذا این تحقیق از نوع تحقیقات مروری تحلیلی است.فع ناپایداری توسعه شهری در کشورهای در حال توسعه ، رفع ناپایداری ها از بدنه نهادهای مدیریتی و برنامه ریزی و کارآمد سازی اثر پذیری و مسئولیت پذیری بیشتر در اداره امور شهری و تفویض وظایف صلاحیت ها و قدرت ها به حکومت های محلی و دیگر ذینفعان محلی است که تمام اینها به شیوه جدیدی از اداره شهرها بنام حکمروایی شهری دلالت دارد . در شریط پیچیدگی جوامع شهری و به دنبال آن تعدد و تکثر کنشگران و نیروهای موثر در حیات شهری در مقیاس های مختلف محلی ، ملی و منطقه ای و ضررورت همگرایی آنها در جهت رسیدن به عدالت را می توان مهمترین استدلال ضرورت حکمرانی شهری و جایگزینی آن بجای شیوه های قبلی مدیریت دانست . در این الگو اجرای مستقیم مدیریت شهری کمتر شده و امکان بیشتری برای رویکرد مدیریت و برنامه ریزی راهبردی فراهم میشود . در این روش مدیریت شهری از بالا به پایین نیست و مشارکت شهروندان در اداره امور شهری جزء جدایی ناپذیر آن است . با توجه به تحقیقاتی که در کلان شهرهای مختلف صورت گرفته است ، مشخص شده که شهرداری ها به عنوان یکی از اصلی ترین متولیان شهر در امور خدماتی ، حمل و نقلی ، ارتباط شهری ، ترافیک ، زیرساختی با مشکلات گوناگونی در مواردی چون شفافیت و اطلاع رسانی ، عدالت ، پاسخگویی و عدم رضایت شهروندان را دارند ، باتوجه به مشکلاتی که در شهر تهران بعنوان کلان شهر ملی وجود دارد ، حل مشکلات آن نیازمند وجود یک ساختار مدیریتی قوی ، منسجم با هماهنگی و همکاری ذینفعان ( عناصر حکومتی ، خصوصی و عمومی) است .

Keywords:

حکمرانی , حکمرانی خوب , شاخص های حکمرانی