اصول و لوازم گفتگوی مسالمت آمیز ادیان و مذاهب اسلامی مبتنی بر اندیشه آیت الله خامنه ای مدظله العالی

مسئله ارتباط میان ادیان و مذاهب الهی در دنیا دارای پیشینه ای طولانی در تاریخ اسلام است. از زمانصدر اسلام و آغاز نبوت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) این مسئله وجود داشته و حتی بعد از ایشان و در سنت علوی و سایر امامان معصوم (علیهم السلام) نیز ادامه داشته است. سیاستهای استعماری دنیای استکبار همواره سدی در برابر استمرار همدلی ادیان و مذاهب بوده است و دستهای آلوده و پلید در بسیاری از مواقع تاریخی مانع از ارتباط، گفتوگو و همدلی مسالمت آمیز میان ادیان الهی شده است. لذا لازم است، لوازم و اصول گفتوگو میان ادیان و مذاهب احصا شود. به همین جهت مسئله اصلی این مقاله پاسخ به این سوال است که: در اندیشه آیت الله خامنهای (مدظله العالی) به عنوان یک متفکر اسلامی که سالها در مقام راهبری راهبردی در نظام جمهوری اسلامی ایران حضور دارند چه اصول و لوازمی در باب گفتوگوی ادیان و مذاهب اسلامی وجود دارد؟این پژوهش با رویکرد کیفی و به روش توصیفی و تحلیل محتوا، به احصا اصول و لوازم گفتوگو در اندیشه آیت الله خامنه ای(مدظله العالی) پرداخت و ۱۰ اصل و لازمه احصا شد که عبارتند از: پذیرش اصل تفکر و اندیشه در عقاید در اسلام، پذیرش اصل اختلاف عقیده و آزادی عقیده در اسلام، پذیرش اصل اختلافات مذاهب نه نفی آنها، پذیرش اصل حقوق انسانی و فطری انسانها، اعتقاد به اصل حمایت از مظلومان و محرومان فارغ از دین و مذهب آنها، تاکید بر مشترکات ادیان و مذاهب: آرمانها و شعارها، توجه به اصل اتحاد میان مذاهب به عنوان یک فریضه قرآنی و امر اصولی، توجه به نفوذ کلام بر قلوب در گفتگوی ادیان و مذاهب، توجه به اصل عدم کینه توزی در گفتگوی انتقادی مسالمت آمیز، توجه به اصل نگرش مبتنی بر رافت و رحمت در گفتگو.

Keywords:

ادیان و مذاهب , گفتوگو , مسالمت آمیز , اقلیتها , وحدت , خامنه ای