تحلیل بخش رفاه و تامین اجتماعی در لایحه بودجه سال ۱۴۰۱

نظام بودجهبندی اجتماعی ابزار موثر حکمرانی برای طرحریزی، کنترل و تحلیل تصمیمهای سیاستگذاران
اجتماعی در سطح کلان است تا با این ابزار، حسابداری جامعی از درآمدها و هزینههای نظام تامین اجتماعی
کشور انجام پذیرد. به عبارت دیگر بودجهبندی اجتماعی عبارت است از حسابداری فشرده از وضعیت مورد
انتظار از یک سیستم توزیع مزایای اجتماعی فراگیر و متمرکز که شامل بخشهای رفاهی ازجمله حمایتهای
اجتماعی، بیمههای درمان و بازنشستگی، مستمری، مقرری بیکاری، مراقبتهای بهداشتی، اشتغال حمایت
شده و توانمندسازی اجتماعی و همچنین برنامههای مراقبت از خانواده و اقشار خاص ازجمله معلولان است.
در فرایند تدوین لایحه بودجه سال ۰۰۱۰ جهتگیریهای زیر در حوزه رفاه و تامین اجتماعی مورد توجه و
تاکید قرار گرفتهاند:
 برنامهمحور شدن اعتبارات پیشبینی شده برای دستگاههای اجرایی و تفویض مسئولیت و اختیار به
دستگاههای اجرایی اصلی که اقدام موثری در مدیریت و تخصیص بهینه منابع است.
 عدالتمحوری که تجلی آن در بودجه بخش رفاه اجتماعی مشخص است. اعتبارات مصوب سال ۰۰۱۱
دستگاههای اجرایی حوزه رفاه و تامین اجتماعی بالغ بر ۲۹۰ هزار میلیارد تومان بوده که در سال ۰۰۱۰
۰۰۲ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است. رشد مذکور نشان از اهتمام / با رشدی معادل ۲۰ درصد به ۲
ویژه دولت به بخش رفاه اجتماعی بوده است.