مقایسه تطبیقی صلح آماسیه و معاهده زهاب و نقش و تاثیر بخشی آن ها بر روابطایران و عثمانی

روابط ایران و عثمانی یکی از پر مناقشه ترین روابط در طول دوره صفوی است. این روابط با جنگ هایی دچار خدشه شدهو مشکلات متعددی را پشت سر گذاشته بود. جنگ های طولانی مدت و روابط خصمانه باعث ایجاد مشکلات متعددیبرای دولت صفوی شده بود. معاهده آماسیه در دوره شاه طهماسب صفوی و سلطان سلیمان یکم و معاهده زهاب بین شاهصفی و سلطان مراد چهارم بسته شد. این دو معاهده باعث پایان جنگ بین دو کشور شدند؛ می توان گفت معاهده زهاببه مدت طولانی توانست مشکلات روابط دو کشور را حل نماید. پژوهش زیر با عنوان مقایسه تطبیقی صلح آماسیه و معاهدهزهاب و تاثیر بخشی آن ها بر روابط ایران و عثمانی است که به بررسی مقایسه ای دو معاهده و تاثیر آن بر روابط دو کشوردر دوره مورد نظر می پردازد تا این نتیجه حاصل شود که این معاهدات نقش چشمگیری در ایجاد صلح داشتند. مدعایاصلی نیز آنست که با مقایسه تطبیقی این معاهده به اطلاعات مفیدی در مورد نقش و اثر بخشی سیاسی این معاهدات دستخواهیم یافت که باعث روشن شدن علل اثر بخشی این معادات در روابط دو کشور خواهد شد. سوال اصلی این پژوهشبر این پایه تدوین شده است که چه نوع تغییراتی در روابط دو کشور با عقد این معاهدات انجام پذیرفته است؟ نتایج حاصلهحاکی از آن است که صلح آماسیه در پایان جنگ بین دو کشور ناکام ماند و تنها با عقد صلح زهاب دوره ی پایان جنگها را شاهدیم. روش به کار برده شده در این پژوهش، توصیفی- تبیینی است. شیوه گردآوری داده ها کتابخانه ای است

Keywords:

صفوی , ایران , عثمانی , آماسیه , زهاب