ارزیابی روند احیای تنوع زیستی پوشش علفی در مسیرهای چوبکشی رها شده

پژوهش حاضر در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی بر پایه آزمایش فاکتوریل با ترکیبی از چهار سن مسیر چوبکشی (۱۵ ، ۲۵ ، ۳۵و ۴۵ ساله)، موقعیت های مختلف شیارهای چرخ ایجاد شده در اثر عبور اسکیدر (شیارهای سمت چپ، راست، قسمت میانی و منطقهشاهد) در سه تکرار انجام شد. برای نمونه گیری در داخل جنگل (منطقه دست نخورده)، به فاصله ۳۰ تا ۴۰ متر به موازات مسیرهایچوبکشی، پلاتهای شاهد مستقر شد تا روند بازیابی پوشش علفی در مسیرهای چوبکشی با منطقه شاهد بررسی شود. با ثبت فراوانیگونه های علفی در هر قطعه نمونه، اندازه گیری تنوع زیستی گیاهی در قالب شاخص های عددی غنای گونه ای، یکنواختی و تنوعگونه ای در هر یک از مسیرهای چوبکشی رها شده در یکی از جنگل های منطقه هزارجریب نکا انجام شده است. نتایج پژوهش حاضردر ارتباط با شاخص های تنوع زیستی پوشش علفی نشان داد که مقدار عددی شاخص تنوع سیمپسون و شانون-وینر در منطقه شاهدبیشتر از مسیر چوبکشی بوده و با افزایش سن مسیر چوبکشی مقدار عددی این دو شاخص نیز افزایش یافت. همچنین شاخص غنامنهنیک در مسیر چوبکشی بیشتر از منطقه شاهد بود حال آنکه با افزایش سن مسیر چوبکشی تفاوت آماری معنی داری در اینمشخصه مشاهده نشد. مقایسه شاخص غنا مارگالف در مسیر چوبکشی و منطقه شاهد نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین ایندو منطقه وجود ندارد حال آنکه با مقایسه سنین مختلف مسیر چوبکشی، بیشترین مقدار این مولفه در مسیر چوبکشی ۴۵ ساله وکمترین مقدار آن در مسیر چوبکشی ۱۵ ساله مشاهده شد. مقدار شاخصهای یکنواختی کامارگو و اسمیت-ویلسون در مسیرهایچوبکشی بیشتر از منطقه شاهد بود که با افزایش سن مسیر چوبکشی مقدار شاخص های مذکور به طور یکنواخت و معنی داری کاهش یافت.

Keywords:

بازیابی پوشش گیاهی , سن جاده , مسیر چوبکشی