اثربخشی واقعیت درمانی بر عزت نفس و ناگویی هیجانی معتادین مرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر عزت نفس و ناگویی هیجانی معتادین مرد انجام گرفت. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان مراجعه کننده به مراکز درمان سوء مصرف مواد شهرستان رودسر در سال ۱۴۰۱ بود که از آن میان ۳۰ معتاد مرد که کمترین نمره عزت نفس و بیشترین نمره ناگویی هیجانی را کسب کرده بودند، به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند. سپس، واقعیت درمانی طی ۸ جلسه۹۰ دقیقه ای برای گروه آموزش اجرا شد، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. در پایان، هر دو گروه آزمایش و کنترل مجددا به پرسشنامه ها پاسخ دادند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میزان عزت نفس و ناگویی هیجانی در مرحله قبل از مداخله و بعد از مداخله اختلاف معناداری داشته است. به این معنا که واقعیت درمانی منجر به افزایش عزت نفس و کاهش ناگویی هیجانی در گروه آزمایش شده است. اما این نتیجه در مورد گروه کنترل به دست نیامد.

Keywords:

واقعیت درمانی , عزت نفس , ناگویی هیجانی , معتادین مرد