رابطه ارگونومی تجهیزات آموزشی مدارس با ناهنجاری های بالاتنه (لوردوز کمری، کیفوز و سربه جلو) دانش آموزان شهر ارومیه

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ارگونومی تجهیزات آموزشی مدارس با ناهنجاری های بالاتنه دانش آموزان شهر ارومیه بود. از بین جامعه آماری ۶۴۹۴ نفر و ۳۸۰ نفر به عنوان حجم نمونه بصورت خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند. اندازه های آنتروپومتری آزمودنی ها شامل: ارتفاع آرنج ۹۰ درجه، ارتفاع شانه و ارتفاع دید آزمودنی ها در حالت نشسته، همچنین برخی ابعاد تجهیزات آموزشی مورد استفاده آنها اندازه گیری شد. با طرح سوالاتی از میزان رضایت آزمودنی ها از کیفیت و اندازه میز و نیمکت خود و نحوه نشستن روی نیمکت در کلاس مطلع شدیم. در مرحله بعد برای ارزیابی از ناهنجاری های بالاتنه با استفاده از خط کش منعطف و ارزیابی وضعیت کیفوز و لوردوز آزمودنی ها و سپس با استفاده از اسکولیومتر و ارزیابی وضعیت اسکولیوز و همچنین با استفاده از صفحه شطرنجی و تست استاندارد نیویورک به ارزیابی وضعیت سر به جلو آزمودنی ها پرداخته شد. مشاهدات توسط نرم افزار Spss نگارش و روش های آماری استنباطی شامل آزمون نیکوئی برازش پیرسون، آزمون خی دو در جداول توافقی دو طرفه و ضریب همبستگی خطی ناپارامتری فی کرامر جهت تعیین روابط بین متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد در مجموع عدم تناسب میان ارتفاع نیمکت ها و ارتفاع میزها و عمق نیمکت ها با ابعاد آنتروپومتری آزمودنی ها معنی دار بود. و بین میزان تناسب ارتفاع نیمکت ها با ناهنجاری کیفوزیس، بین وضعیت نشستن روی نیمکت و ناهنجاری های اسکولیوزیس و سر به جلو رابطه معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری می شود در خصوص تجهیزات آموزشی مدارس باید دقت نظر داشت و سعی شود با اصولی ترین روش های ممکن طراحی شوند و مورد استفاده دانش آموزان قرار بگیرند تا از آسیب های احتمالی پیشگیری گردد.

Keywords:

آنتروپومتری , ناهنجاری , تجهیزات آموزشی , مدارس