مدیریت آبیاری پسته و شناسایی مناطق دارای تنش خشکی با استفاده معادله بیلان انرژی سطح

تنش خشکی یکی از عوامل استرسزای غالب در مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران می باشد که عملکرد محصول را کاهش می دهد. با توجه به تاثیر تبخیر بر دمای سطح زمین ، دادههای سنجش از راه دور حرارتی اطلاعات ارزشمندی در مورد وضعیت آبیاری ، رطوبت و تنش خشکی محصول ارائه می دهند. هدف از پژوهش حاضر تعیین مناطق و درختان پسته تحت تنش خشکی و کم آبیاری با استفاده از الگوریتم سبال و رویکرد فائو KC-NDVI در یک مزرعه مطالعاتی در منطقه صوغان استان کرمان می باشد. بدین منظور در ابتدا تبخیر و تعرق روزانه در ۲۸ تاریخ گذر ماهواره لندست ۸ در سال ۱۳۹۹ از مزرعه مورد مطالعه محاسبه شد. سپس تبخیر و تعرق تجمعی در دورههای ۱۵ روزه فنولوژی پسته و کل یک دوره رشد سالانه بدست آمد. تبخیر و تعرق استاندارد نیز به روش فائو ۵۶ و با استفاده از رابطه KC-NDVI بدست آمد و به عنوان استانداردی برای مقایسه تبخیر و تعرق واقعی سبال در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج ، میانگین تبخیر و تعرق واقعی و استاندارد در سطح مزرعه به ترتیب ۵۴۶ و ۶۱۲ میلی متر در دوره ۱ فروردین تا ۳۰ آبان می باشد. در نتیجه به طور میانگین در سطح مزرعه مطالعاتی شرایط تنش خشکی وجود دارد. بر اساس نتایج ، قسمت های شمال شرقی مزرعه دارای کمترین میزان تنش خشکی و قسمت های غربی و شمال غربی مزرعه بالاترین میزان تنش خشکی در دوره رشد سال ۱۳۹۹ را دارا می باشند. بنابراین این موضوع نشان می دهد برنامه آبیاری در قسمت های غربی و شمال غربی مزرعه باید اصلاح گردد.

Keywords:

مدیریت آبیاری , لندست ۸ , الگوریتم سبال , ضریب گیاهی , تنش خشکی