پژوهشی در باب امید از منظر آیات و روایات

هنوز قرآن را نگشوده ایم، که آثار امید و سرور به ما خرمی می دهد که بحث امید را به جدیت در این کتاب آسمانی جستجو کنیم. چرا که در دعای امام صادق (ع) که می فرمایند: اللهم بالحق انزلته و بالحق نزل ، اللهم عظم رغبتی فیه واجعله نورا لبصری و شفاء لصدری و ذهابا لهمی و غمی و حزنی ، اللهم زین به لسانی و جمل به وجهی و قو به جسدی و ثقل به میزانی ، وارزقنی تلاوته علی طاعتک ءاناء اللیل و اطراف النهار ، واحشرنی مع النبی محمد و آله الاخیار. قرائت قرآن موجب رفع غم و حزن می شود. قطعا مطالب و آیات این کتاب شریف نیز مالامال از امید و سرور و وعده ها و بشارت ها و سراسر رحمت و نعمت برای بندگان است. قرآن یک نظام فکری به انسان می دهد، که در سختی ها مایوس نمی شود. این نظام فکری برگرفته از اعتقاد به توحید و معاد است خداوند همه را برای رحمت آفریده است( الا من رحم ربک ولذلک خلقهم)(۱۱۹/هود) در مورد قیامت نیز قرآن می گوید: من به خودم رحمت را واجب نمودم ( کتب ربکم علی نفسه الرحمه)(۵۴/انعام) اینها همه ایجاد امید می کند و همانطور که قرآن می گوید جز کافر و گمراه مایوس از خدا نمی شود.( قال ومن یقنط من رحمه ربه الا الضالون)(۵۶/حجر)(ولا تیاسوا من روح الله انه لا ییاس من روح الله الا القوم الکافرون)(۸۷/یوسف) انسانی که خدا را قبول دارد هیچگاه مایوس از خدا نمی شود .در سوره غافر نیز می گوید خداوند حاملان عرش و فرشتگان را قرار داده تا دائما برا بهشتی شدن مومنان و حفظ ایشان از نار دعا کنند. (الذین یحملون العرش ومن حوله یسبحون بحمد ربهم ویومنون به ویستغفرون للذین آمنوا ربنا وسعت کل شیء رحمه وعلما فاغفر للذین تابوا واتبعوا سبیلک و قهم عذاب الجحیم)(۷/غافر) خدایا رحمت تو همه چیز را فراگرفته.

Keywords:

امید , آیات , روایات , یاس