سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

ارزیابی عملکرد دانه و اجزای آن در ژنوتیپ های گندم در شرایط تنش خشکی انتهای فصل در منطقه داراب

Publish Year: 1390
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 154

This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_SPPJ-27-2_005

Index date: 5 November 2023

ارزیابی عملکرد دانه و اجزای آن در ژنوتیپ های گندم در شرایط تنش خشکی انتهای فصل در منطقه داراب abstract

به منظور مطالعه واکنش نه ژنوتیپ گندم نان و یک ژنوتیپ گندم دوروم به تنش خشکی ملایم و شدید پس از گلدهی، پژوهشی مزرعه ای در سال های زراعی ۷۸-۱۳۷۷، ۷۹-۱۳۷۸ و ۸۰-۱۳۷۹ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی حسن آباد داراب انجام شد. این آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل سه سطح رطوبتی: مطلوب (آبیاری براساس نیاز آبی گیاه، W۱)، تنش خشکی ملایم ( W۱۷۵% ، از مرحله ۵۰% گلدهی رقم شاهد (چمران) تا مرحله رسیدگی فیزیولوژیک) و تنش خشکی شدید (W۱۵۰% ، از مرحله ۵۰% گلدهی رقم شاهد (چمران) تا مرحله رسیدگی فیزیولوژیک) و عامل فرعی شامل ۱۰ ژنوتیپ گندم بود. نتایج نشان داد تنش خشکی ملایم و شدید سبب کاهش عملکرد دانه و اجزای آن در کلیه ژنوتیپ ها گردید. عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی ملایم و شدید کاهش معنی داری (P < ۰.۰۵) داشت. علت اصلی افت عملکرد دانه در تنش خشکی ملایم (۸/۲۱%) و شدید (۷/۴۰%) کاهش تعداد دانه در سنبله و در مرتبه بعدی وزن هزاردانه بود. ژنوتیپ شماره ۶ بیشترین عملکرد دانه (۵۳۵۲ کیلوگرم در هکتار) را در شرایط مطلوب تولید کرد، در حالی که بیشترین عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی ملایم (۴۱۷۸ کیلوگرم در هکتار) و شدید (۳۵۰۵ کیلوگرم در هکتار) مربوط به ژنوتیپ شماره ۹ بود و ژنوتیپ شماره ۶ در مرتبه بعدی قرار داشت. با توجه به اینکه شاخص های تحمل به تنش (STI)، میانگین هندسی بهره وری (GMP) و میانگین بهره وری (MP) بیشترین همبستگی معنی دار را با عملکرد دانه در شرایط مطلوب، تنش خشکی ملایم و شدید داشتند، به عنوان شاخص هایی مناسب جهت انتخاب ژنوتیپ های متحمل به خشکی توصیه می شوند. با در نظر گرفتن این شاخص ها، ژنوتیپ های شماره ۶ و ۹ متحمل ترین ژنوتیپ ها به ترتیب در شرایط تنش خشکی ملایم و شدید بودند. تجزیه همبستگی عملکرد دانه با صفات دیگر، نشان داد که در هر سه شرایط رطوبتی، عملکرد زیست توده و شاخص برداشت بیشترین همبستگی معنی دار با عملکرد دانه را داشتند. می توان گزینش ژنوتیپ ها برای عملکرد دانه بالاتر در کلیه شرایط رطوبتی را با استفاده از صفات دارای بیشترین ضریب همبستگی معنی دار با عملکرد دانه انجام داد. پیشنهاد می شود ژنوتیپ های شماره ۶ و ۹ به دلیل داشتن پتانسیل بالاتر عملکرد دانه، در برنامه های به نژادی گندم برای بهبود تحمل به تنش خشکی انتهای فصل مورد استفاده قرار گیرند.

ارزیابی عملکرد دانه و اجزای آن در ژنوتیپ های گندم در شرایط تنش خشکی انتهای فصل در منطقه داراب Keywords:

گندم , عملکرد دانه , تنش خشکی , شاخص های تحمل وحساسیت به تنش خشکی

ارزیابی عملکرد دانه و اجزای آن در ژنوتیپ های گندم در شرایط تنش خشکی انتهای فصل در منطقه داراب authors

منوچهر دستفال

، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس

وحید براتی

مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی، فارس

یحیی امام

دانشگاه شیراز

حسن حقیقت نیا

، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس

محمود رمضان پور

، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس