مروری بر تکنیک های تولید افزایشی و چاپ سه بعدی در پروانه کشتی: مزایا و معایب

در این مقاله، مروری بر مثال های کاربردی برای تکنیک تولید افزایشی یا ساخت افزایشی و فرایند چاپ سه بعدی، در صنایع دریایی و فراساحلی، ارائه شده است. در این فرایندها، پلیمرها، فلزات و سرامیک ها با توجه به اهداف مورد انتظار طراح، قابل تولید هستند. از مزیت های چاپ سه بعدی، تولید هر گونه هندسه پیچیده از یک سازه است اما سرعت ساخت و صافی سطوح، در تولید انبوه می تواند از معضلات این گونه روش ها باشد. نیازمندی به لوازم یدکی در کشتی های بزرگ، به دلیل عدم وجود دسترسی های طولانی مدت، یک مشکل محسوب می گردد. پروانه های پلیمری در اندازه های مختلف، هم اکنون توسط چاپ سه بعدی تولید شده اند اما ممکن است در مقایسه با قطعات فلزی، استحکام کافی را دارا نباشند. لذا در آینده ای نزدیک، با متامتریال یا فراماده و با استفاده از بهینه سازی توپولوژی و تابع هدف استحکام و عمر و قید وزن، می توان این گونه مشکلات را مرتفع نمود.

Keywords:

پروانه , کشتی , صنایع دریایی , تولید افزایشی , چاپ سه بعدی