گازسازی ترکیب سوخت های پایه نفتی و شیمیایی با هدف تولید گاز سنتزی غنی ازهیدروژن

در این تحقیق به مطالعه گازسازی سوخت ترکیبی مازوت به عنوان سوخت اصلی و لیکور سیاه به عنوان سوخت مکمل با هدف تولید گاز سنتزی غنی از هیدروژن پرداخته شده است. در این مطالعه اکسیژن و بخار آب به عنوان عوامل گازسازی انتخاب گردیده اند. پژوهش حاضر با رویکرد تعادلی و با استفاده از نرم افزار Aspen plus انجام شده است. مدل ارائه شده از طریق مطالعه تجربی گازسازی یک سوخت ترکیبی اعتبارسنجی گردیده است. پژوهش حاضر با بررسی مشخصه های عملکردی گازسازی، محدوده بهینه دمای گازسازی، نسبت ترکیبات سوخت و نسبت عامل گازساز به سوخت را تعیین کرده است. در انتها نیز اثر افزودن بخارآب به عنوان عامل گازساز ثانویه بر پارامترهای عملکردی و ترکیبات گازهای سنتزی تحقیق شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بهترین نسبت ترکیب سوخت برابر با ۰/۱ و ۰/۲ و بهینه ترین دمای گازساز ۱۲۰۰ الی ۱۴۰۰ درجه سانتی گراد است. همچنین با انتخاب محدوده مناسب نسبت اکسیژن به سوخت و نسبت بخارآب به سوخت، گاز سنتزی غنی از هیدروژن خواهد بود؛ بطوریکه هیدروژن در حدود ۵۶% گاز سنتزی را به خود اختصاص می دهد.

Keywords:

سوخت ترکیبی , گاز سنتزی , گازسازی , هیدروژن