مقایسه اثربخشی آموزش شادی و آموزش مهارت حل مساله بر اضطراب اجتماعی و سرسختی روان شناختی در نوجوانان

هدف اصلی این مقاله ، مقایسه اثربخشی آموزش شادی و آموزش مهارت حل مساله بر اضطراب اجتماعی و سرسختی روان شناختی در نوجوانان بود. دو خصوصیت روانشناختی دانش آموزان مقطع متوسطه که می تواند تحت تاثیر شرایط و مشکلات دوره نوجوانی و تحصیل در مقطع متوسطه قرار گیرد، اضطراب اجتماعی و سرسختی روانشناختی آنها است . پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل نامعادل بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ شهر بروجرد در مقطع متوسطه دوم (دبیرستان) به تعداد ۲۳۲۵ نفر بود. حجم نمونه ای به اندازه ۶۰نفر(۲۰ نفر گروه آموزش شادی، ۲۰ نفر گروه آموزش حل مسئله و ۲۰ نفر گروه کنترل) انتخاب شد. به منظور گرد آوری داده های پژوهش از پرسشنامه سبک های اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (۲۰۰۰؛ به نقل از غیورکاظمی و همکاران، ۱۳۹۴) و سرسختی روانشناختی کوباسا، مدی و بارتون (۱۹۷۶؛ به نقل از جوشن لو و همکاران، ۱۳۹۰) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کووارانس دو راهه (مانکووا) و آزمون مقایسه ای LSD جهت بررسی فرضیه های پژوهش با کمک نرم افزار SPSS ویراست ۲۱ با میزان آلفا (مقدار خطای) ۰۵/۰و سطح اطمینان ۹۵ درصد (۹۵%) مورد استفاده قرار گرفت .

Keywords:

اضطراب اجتماعی , آموزش شادی , آموزش مهارت حل مساله سرسختی روان شناختی .