طراحی و اعتبار یابی معادله ای برای پیش بینی میانگین توان بی هوازی کشتی گیران نخبه با تکیه بر اندازه های آنتروپومتریکی

کشتی نیازمند قابلیت های جسمانی متعددی است که از این میان برخی تقاضاها به سیستم اسیدلاکتیکی و گلیکولیتیکی مربوط می شوند. به طوری که حدود 40 درصد انرژی مورد نیاز کشتی گیران از طریق سیستم گلیکولیتیک تأمین می شود. به همین خاطر توان بی هوازی اندام فوقانی کشتی گیران از اهمیت خاصی برخوردار بوده و نقش مهمی در موفقیت ورزشکاران دارد. از جمله آزمون های مرسوم که به طور قابل قبولی قابلیت تولید توان بی هوازی اندام فوقانی ورزشکاران را به نمایش می آورد، آزمون دوچرخه وینگیت است. از آنجایی که استفاده از این روش در مطالعات همه گیر شناس مشکلاتی را در پی خواهد داشت و با توجه به اینکه آزمون های میدانی که در حال حاضر برای اندازه گیری توان بی هوازی اندام فوقانی استفاده می شوند اعتبار بالایی ندارند (مانند توپ مدیسینال) نیاز به یک شاخص میدانی ساده، ارزان و سریع برای تعیین توان بی هوازی اندام فوقانی کشتی گیران نخبه احساس می شود. به همین منظور با فرض رابطه بین ویژگی های آنتروپومتریکی اندام فوقانی با توان بی هوازی، هدف این تحقیق طراحی و اعتبار یابی مدل رگرسیونی با استفاده از شاخص های آنتروپومتریکی مهم اندام فوقانی بود.