بررسی کهن الگوها در اشعار نادر نادرپور

نقد کهن الگویی یکی از رویکردهای نقد روانشناسی است که بر پایث نظریات روانشناس معروفه کارل گوستاو یونگ شکلگرفته و به کشف ماهیت ویژگی و نقش اسطوره ها و کهن الگو ها در آثار ادبی می پردازد. اساس نقد کهن الگویی بر این حقیقت قرارگرفته است که آثار ادبی از ضمیر ناخودآگاه سرچشمه گرفته و تکامل می پابند و خالق اثر ادبی، محتوای ناخودآگاه جمعی را برای مردم عادی تفسیر می نماید. پژوهش حاضر سعی بر این دارد تا اشعار نادرنادرپور را از دیدگاه نقد کهن الگویی مورد بررسی و تحلیل قراردهد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داده است که در اسعار نادر نادرپور، کهن الگوهای پیرخردمند، آنیمای مثبت و آنیمای منفی، آنیموس، سایه، خویشتن و نقاب یافت شده اند. همچنین، هریک از کهن الگوها دارای جلوه های متعددی بوده اند. در اشعار نادرپورکهن الگوهای آنیما (مثبت و منفی)، خویشتن و سایه از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و از میان این سه. کهن الگوی سایه جایگاه مهم تری داشته است چنانچه به جز مواردی که به هریک از کهن الگوها مربوط می شود، در بسیاری از اشعار نادرپور تقابل کهن الگوهایسایه با کهن الگوی آنیما با خوبشتن نیز وجود دارد. به طورکلی، کهن الگوی سایه و تاثیرات مخرب و منفی آن نظیر ناامیدی رنج وعذاب، غم و افسردگی، احساس شکست، هراس و اضطراب و خشم در اغلب اشعار نادر نادرپور یافت می شود و این امر نشان دهندهتاثیر کهن الگوی سایه بر ناخودآگاه شاعر است.

Keywords:

نادر نادرپور , کهن الگوها , یونگ , آنیما , آنیموس , سایه , نقاب , پیرخردمند , خویشتن