بررسی اثر غلظت های مختلف نانوذرات اکسیدآهن بر بیان ژن p۵۳در سلول های بنیادی مشتق شده از غشای آمنیوتیک انسانی
Publish place: Nova Biologica Reperta، Vol: 7، Issue: 3
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 49
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NBR-7-3_001
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
Abstract:
نانوذرات سوپر پارامغناطیس اکسیدآهن، پیشرفتهای گستردهای را در نانوتکنولوژی ایجاد کرده است. خصوصیات منحصر به فرد این ذرات موجب گسترش روزافزون کاربرد آنها در زمینههای مختلف از جمله حوزههای پزشکی شده است. یکی از این کاربردها، امکان تجزیه و تحلیل غیرتهاجمی برای ردیابی سلولها است. با این حال، احتمال ایجاد سمیت در سلولها توسط این نانوذرات گزارش شده است. با توجه به اینکه آسیب سلولی ناشی از نانوذرات اکسیدآهن وابسته به غلظت است، بنابراین پیدا کردن غلظت مناسب نانوذرات اکسید آهن برای جلوگیری از آسیب سلولی یا مرگ سلولی ناشی از آپوپتوز بسیار مهم است. هدف از این مطالعه یافتن غلظتی از نانوذرات سوپر پارامغناطیس اکسیدآهن است که منجر به ایجاد آپوپتوز در سلولها نشود. این مطالعه با هدف بررسی اثر غلظتهای مختلف نانوذره اکسیدآهن بر بقای سلول، تاثیر بر افزایش بیان ژن دخیل در آپوپتوز در سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از غشای آمنیوتیک انسان مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. ابتدا سلولهای بنیادی از بافت غشای آمنیوتیک انسانی استخراج و کشت داده شدند و جهت اثبات ویژگی مولتی پوتنت بودن این سلولها به ردههای سلولی چربی، استخوانی و غضروفی متمایز شدند. سپس درصد زندهمانی سلولهای تیمار شده با غلظتهای مختلف نانوذره اکسیدآهن (۲۰۰، ۱۵۰، ۱۰۰، ۵۰، ۰ میکروگرم در میلیلیتر) در بازه زمانی ۲۴ و ۴۸ ساعت به روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس اثر غلظتهای ۰، ۱۰۰،۱۵۰ و ۲۰۰ میکروگرم بر میلیلیتر از نانوذره بعد از ۲۴ ساعت در hAMSCs از نظر بیان ژن p۵۳ با روش Real-time PCR سنجیده شد. سلول های hAMSC استخراج شده در کشت دو بعدی ظاهری دوکی شکل داشتند که در بررسی مارکرهای سطحی توسط فلوسایتومتری، مشخص شد که این سلولها CD۲۹، CD۹۰ و CD۱۰۵ را بیان کرده و در مقابل CD۳۴ و CD۴۵ را قادر به بیان نبودند. نتایج حاصل از بررسی توانایی چند توانی hAMSCs نشان داد که این سلولها قابلیت تمایز به ردههای سلولهای چربی، استخوانی و غضروفی را دارا هستند. نانوذره اکسیدآهن در غلظت ۵۰ و ۱۰۰ میکروگرم در میلیلیتر در مدت زمان ۲۴ ساعت تاثیری معنادار بر بقا سلولها نداشت. در حالیکه از غلظت ۱۵۰ به بعد بقا سلولی به شکل قابل ملاحظهای کاهش یافت (%۴/۱±۴۲، ۰۰۱/۰ >P ). نتایج حاصل از آنالیز Real-time PCR نشان داد که بیان ژن p۵۳ ناشی از مواجه سلول با نانوذره با غلظتهای ۱۵۰ میکروگرم در میلیلیتر (۱/۰±۴/۲، ۰۰۱/۰ >P ) و ۲۰۰ میکروگرم در میلیلیتر (۱۱/۰±۱/۴، ۰۰۱/۰ >P ) به شکل قابل ملاحظهای افزایش می یابد. با توجه به نتایج، نانوذرات مورد استفاده در این مطالعه در غلظت ≤ ۱۰۰ میکروگرم در میلیلیتر برای ردیابی سلولها مناسب هستند.
Keywords:
Apoptosis , Mesenchymal Stem Cells , Amniotic Membrane , Nanotechnology , Magnetic Nanoparticles , آپوپتوز , سلول های بنیادی مزانشیمی , غشای آمنیوتیک , نانوتکنولوژی , نانوذرات مغناطیسی
Authors
Neda Tekiyeh Maroof
Department of Cellular and Molecular Biology, Faculty of Advanced Science and Technology, Tehran Medical Sciences, Islamic Azad University, Tehran, Iran
Nahid Aboutaleb
مرکز تحقیقات فیزیولوژی و گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
Maryam Naseroleslami
Department of Cellular and Molecular Biology, Faculty of Advanced Science and Technology, Tehran Medical Sciences, Islamic Azad University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :