مطالعه کیفی تجربه زیسته کودکان بدسرپرست دوره ابتدایی شهر اصفهان

هدف از اجرای پژوهش، کشف و صورت‍بندی تجارب زیسته کودکان بدسرپرست دوره ابتدایی شهر اصفهان بود که به روش کیفی انجام شد. جامعه آماری اول متون علمی در زمینه مشکلات کودکان بدسرپرست، جامعه آماری دوم متخصصین ارزیابی مشکلات کودکان بدسرپرست، و جامعه آماری سوم شامل کلیه کودکان بدسرپرست دوره ابتدایی تحت پوشش سازمان بهزیستی در خانه های نگهداری کودک و نوجوان استان اصفهان در سال ۱۳۹۸ بود. روش نمونه گیری از متون علمی به صورت هدفمند و حجم نمونه بر اساس اشباع اطلاعاتی شامل ۵۳ منبع، در بخش دوم از متخصصین به صورت هدفمند و شامل ۵ نفر و در بخش سوم به روش تصادفی ساده و شامل ۲۰ نفر بود. در مرحله اول از تحلیل محتوای کلیدواژه محور و در مرحله دوم از تحلیل موضوعی (مضمون) و محاسبه نسبت روایی محتوایی استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده مهمترین مشکلات رفتاری این کودکان، افسردگی، اضطراب، کمبود توجه/بیش فعالی و پرخاشگری، مشکلات هیجانی شامل نقص در تنظیم هیجانات، دانش هیجانی، هوش هیجانی، کاربرد هیجان، کنترل هیجانی، هیجان خواهی، تنظیم شناختی هیجان، سبک های مقابله ای ناکارآمد و ناگویی خلق، مشکلات اجتماعی شامل ناسازگاری اجتماعی، فقدان مهارت های اجتماعی، مشکلات اجتماعی، رفتارهای قانون شکنانه، نقص در کسب اصول اخلاقی، عدم اعتماد به نفس، به وجود آمدن احساس حقارت، نقص در برقراری ارتباط و تعاملات اجتماعی، نقص در مهارت های ارتباطی، ادراک شایستگی پایین و عدم عزت نفس بود. مشکلات تحصیلی مورد تاکید نیز شامل ناتوانی یادگیری کلامی و غیرکلامی، عدم دسترسی به آموزش رسمی، انزوا در کلاس درس و محیط مدرسه، برچسب زنی، شانس پایین رهبری همکلاسان، مراجعه بیشتر به مشاور مدرسه، تنیدگی تحصیلی، پیشرفت و انگیزش تحصیلی پایین، خودپنداره تحصیلی پایین و اشتیاق به مدرسه پایین می باشد. تحلیل مضمون نیز نشان می دهد که در بررسی مشکلات کودکان بدسرپرست دوره ابتدایی لازم است تمرکز به ترتیب بر مشکلات رفتاری، مشکلات شناختی، مشکلات هیجانی، مشکلات اجتماعی و مشکلات تحصیلی باشد.

Keywords:

تجربه زیسته , بدسرپرست , کودکان , دوره ابتدایی