بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با تحلیل رفتگی تحصیلی و اضطراب اجتماعی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر نورآباد لرستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با تحلیل رفتگی تحصیلی و اضطراب اجتماعی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر نورآباد لرستان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر نورآباد لرستان در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ می باشد که تعداد آنها بر اساس آمار رسمی آموزش و پرورش شهرستان نور آباد لرستان برابر با ۱۵۰۰ نفر بود، با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه برابر ۳۰۶ نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. و پرسشنامه ها به شیوه آنلاین توزیع گردیدند. برای جمع آوری اطلاعات ضمن اخذ ویژگی های جمعیت شناختی از پرسشنامه طرحواره ناسازگار یانگ و بارون (۱۹۹۸)، پرسشنامه تحلیل رفتگی تحصیلی برسو (۲۰۰۷) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی جرایک (۱۹۹۹) استفاده شد. دادهها با آزمون رگرسیون ساده و همبستگی پیرسون به وسیله نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه با تحلیل رفتگی تحصیلی به میزان ۴۹۳.۰ و اضطراب اجتماعی به میزان ۲۹۲.۰ در نمونه آماری رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین طرحواره های ناسازگار اولیه و ابعاد تحلیل رفتگی تحصیلی (خستگی تحصیلی ۴۹۰.۰ ناکارآمدی تحصیلی ۲۲۳.۰ و بدبینی تحصیلی ۴۶۲.۰) و بین طرحواره های ناسازگار اولیه و ابعاد اضطراب اجتماعی (ترس از بیگانگان ۲۵۱.۰ ، ترس از ارزیابی توسط دیگران ۲۱۰.۰، ترس از صحبت کردن در جمع ۱۲۲.۰و آشکار شدن علائم اضطراب ۱۷۹/۰- در دانش آموزان دوره دوم متوسطه رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , تحلیل رفتگی تحصیلی , اضطراب اجتماعی , دانش آموزان