بررسی رشد شخصیت در حیات عرفانی قدیس یوحنای صلیبی

قرن شانزدهم و هفدهم میلادی قرون طلایی در اسپانیا محسوب می شود که عرفان و ادبیات عرفانی مسیحی در اوج خود بود، قدیس یوحنای صلیبی از جمله عرفای بزرگ این دوران است که با نگاشته های عرفانی خود در به اوج رسیدن عرفان در این دوران نقش بسیار مهمی دارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر تجربیات عرفانی در تحول شخصیت مبتنی حیات عرفانی و نگاشته های قدیس یوحنای صلیبی است. روش پژوهش حاضر به صورت توصیفی - تحلیلی و جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای می باشد. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از این است که، از طریق نگاشته های عارفان مسیحی نیز می توان به درکی کاملی از تجربیات عرفانی رسید و همچنین پی برد که عارفانه زیستن نه تنها موجب نابودی و افسردگی شخصیت نمی شود، بلکه موجب رشد و بالندگی روح عارف می شود. تاثیر عمیق قدیس یوحنای صلیبی در عرفان مسیحی قرون وسطی، بیش از هرچیز به دلیل شرح مرحله ای در سلوک عرفانی است که با نام «شب تیره حس» معرفی می شود که در شهیرترین اثر خود - شب تیره نفس - با تکیه ای بی نظیر بر اهمیت جایگاه عشق در سلوک، بدان پرداخته است.

Keywords:

عرفان , شخصیت , قدیس یوحنای صلیبی , رشد