بررسی نقش کمال گرایی و تعصب در تمایل به خود شکوفایی و مقایسه آنها در کودکان تیز هوش و عادی

دانش آموزان تیزهوش سرمایه های ملی هر کشوری محسوب می شوند و عدم توجه به آنان میتواند موجب آسیب های روانی ایشان گردد. هدف این پژوهش مقایسه دانش آموزان تیزهوش و عادیدوره دوم متوسطه از لحاظ کمال گرایی, افسردگی و سرزندگی تحصیلی است. روش: این پژوهشاز نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه در سالتحصیلی ۱۴۰۱ _ ۱۴۰۲ شهر اراک است که از این جامعه آماری نمونه ای به تعداد ۱۰۰ نفر با روشنمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و با همتاسازی بر اساس سطح تحصیلات والدین, پایگاه اقتصادی-اجتماعی خانواده و تعداد اعضای خانواده به د و گروه ۵۰ نفری (۵۰ نفر دانش آموز تیزهوش و ۵۰نفر دانش آموز عادی) تقسیم شده اند. برای جمع آوری داد ه ها از پرسش نامه کمالگرایی شورت(۱۹۹۵), پرسش نامه افسردگی بک (۱۹۸۸) و پرسش نامه سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش(۲۰۰۶) استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از آزمون تی استفاده شده است. یافته ها: نتایج آزمونتی نشان می دهد که بین دانش آموزان دختر تیزهوش و عادی از لحاظ متغیرهای کمال گرایی مثبتو منفی, افسردگی و سرزندگی تحصیلی تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد,با توجه به میانگین کمال گرایی منفی (۶۰ / ۵۲) و افسردگی (۰۶ / ۳۱) در افراد تیزهوش, کمال گراییمنفی و افسردگی بیشتری نسبت به دانش آموزان عادی وجود دارد. نتایج حاکی از این است کهمیانگین های کمال گرایی مثبت و سرزندگی تحصیلی در دانش آموزان عادی از میزان بیشتریبرخوردار است. نتیجه گیری: یافته ها از تفاوت کمال گرایی و افسردگی در بین دانش آموزانتیزهوش و عادی حمایت می کند و توجه به این متغیرها در دانش آموزان تیزهوش از اهمیت ویژهای برخوردار است.

Keywords:

تعصب , خودشکوفایی , کمال گرایی