اقدام پژوهی : چگونه توانستم با راهکارهای مناسب رفتارهای نادرست و پرخاشگرایانه فاطمه را در کلاس اصلاح کنم ؟

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 169

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EBRCCONF03_0285

تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1402

Abstract:

در روز اول مهر در کلاس متوجه دانش آموزی شدم که ناآرام و ناسازگار بود و مرتب به دیگران پرخاشگری می کرد کارهای او را زیر نظر گرفتم و متوجه شدم که این کودک در این چند ساله همین رفتارها را داشته و باعث آزار و اذیت دیگران بوده است . به طوریکه بچه ها از کنار او بودن رنج می بردند، چون از اذیت های او درامان نبودند، به همین خاطر با او بازی نمی کردند، او را در جمع خود راه نمی دادند، در کنار او نمی نشستند، در گروههای تتدریس به سختی او را قبول می کردند، هر گاه جایی برای او در کلاس در نظر می گرفتم صدای اعتراض دیگران بلند می شد. طی تحقیقات مستمر به این نتیجه رسیدم که او از کودکی از حمایت های بی رویه پدر برخوردار بوده، پدر و مادر برای تربیت او همسو نبوده و او نیز از این رفتار سوء استفاده کرده و رفتارهای زشت و ناپسندی از خود بروز داده است . چون پرخاشگریهای او بیش از حد شده بود و دیگران از دست او آرامش نداشتند به فکر افتادم تا راهی پیدا کرده که این رفتارهای زشت او را کاهش دهم . گروهی متشکل از مدیر، معاونین مدرسه و معلم سال قبل او تشکیل دادم. راه حل هایی با مشورت آنها در نظر گرفته شد. از جمله :سرپرستی گروهی کوچک ، دادن چند مسئولیت به او، کم کردن حمایت پدر، افزایش محبت مادر، همکاری والدین با اولیاء مدرسه ، تذکر و توضیح عواقب کارهایش ، هم جهت بودن والدین در تربیت او و ... قرار شد این راه حل ها به کمک مدیر مجتمع و معاونین مدرسه به اجرا درآورم تا بهترین روش را ادامه داده و به نتیجه مطلوب برسیم . به دنبال اجرای راه حل رفتم . با اولیاء او در میان گذاشتم تا کارهای خواسته شده را انجام دهند و همکاری لازم را با اولیای مدرسه داشته باشند آنها موافقت خود را اعلام کردند. ولی این راه به زودی به نتیجه نمی رسید، مجبور بودم چند راه دیگر را نیز انجام دهم . او را سرپرست گروهی کردیم ولی به علت آزار و اذیت گروه این راه به نتیجه نرسید. چند مسئولیت به او دادم ولی به علت ناآرام بودنش این راه هم به نتیجه نرسید. از راه دیگری وارد شدم. تشخیص دادم که او کارهای خود را بد و آزار دهنده نمی داند پس راهی را در پیش گرفتم که نتایج و عواقب رفتارهای زشت را به او متدکر شوم وقتی کار اشتباهی انجام می داد و به او تذکر می دادم و برایش توضیح می دادم که اذیت هایش باعث تنهایی و دوری از بچه های دیگر می شود، احساس پشیمانی می کرد.۲بعد از گذشت چند هفته و ادامه دادن این روش کم کم تغییر رفتار در او مشاهده میشد سعی برآن داشت رفتارهای خود را کنترل کند وموجبات اذیت و آزار دیگران را فراهم نکند آرامش نسبی او باعث شده بود تا بچههای دیگر او را به جمع خود راه دهند او را در گروه بپذیرند بهبازیهای کودکانه دیگران وارد شود. وارد شدن به جمع خود راه دهند او را آرامتر میکرد هنوز هم کارهای اشتباه بسیاری انجام میداد ولیاین تغییر رفتار برای ما ارزشمند بود. در جلسه ای دیگر که با گروه ارزیاب تشکیل شد همگی بر این کاهش رفتار اتفاق نظر داشتند.تصمیم گرفته شد که همچنان این راه حل مدنظر بوده و آن را انجام دهیم و او را زیر نظر داشته باشیم تا رفتار او کم کم از بین برود.

Authors

گلی خلیفه

کارشناسی علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور لردگاناداره آموزش و پرورش ناحیه ۴ اصفهان، آموزشگاه شهید مدنی