اقدام پژوهی : چگونه توانستم دانش آموزان را به شرکت در فعالیت های مکمل و فوق برنامه مدرسه علاقمند کنم ؟

رسالت آموزش و پرورش در هر کشوری تقویت نگرش انسانی به زندگی و ارتقای فلسفه آن و ایجاد توانایی در افراد جامعه برای زندگی سالم و سازنده است . توسعه و غنی سازی فعالیت های مکمل و فوقبرنامه با توجه به رویکرد نسبتا متمرکز برنامه ریزی درسی و توجه کافی نداشتن به رشد مهارتهای اجتماعی ، عاطفی و شناختی فراگیران و در فرآیند یاددهی یادگیری ، لازم است برای تعدیل نارسایی و کاستی های برنامه درسی ، توجه به علایق و استعدادها، پاسخ به نیازهای فردی ، غنی سازی اوقات فراغت ، پاسخ به تحولات پرشتاب دنیای امروز و تعمیق فرآیند یاددهی یادگیری ، فعالیت هایی در قالب مکمل و فوقبرنامه برای اجرا در مدارس در نظر گرفته شود. در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱به عنوان معاون آموزشی مدرسه ، متوجه شدم که دانش آموزانم هیچ رغبتی به شرکت در فعالیت های فوق برنامه از خود نشان نمی دادند . آنهادر صورت تشکیل کلاس های فوق برنامه به هر بهانه ممکن از آن فرار کرده و یا حاضر به شرکت نمی شدند و فقط تمایل به بازی داشتند. این موضوع را با مربی پرورشی مدرسه و همچنین در جلسه شورای معلمان مطرح نمودم که آنها نیز به این بی علاقگی دانش آموزان اظهار نمودند در نتیجه این سوال در ذهنم مطرح شد که چگونه می توانم این بی علاقگی دانش آموزانم به شرکت در فعالیت های مکمل و فوق برنامه را حل نمایم ؟ بنده بعد از جمع آوری اطلاعات و مشورت با همکاران راهکارهایی همچون انتخاب مناسب زمان فوق برنامه ها ،استفاده از روش های متنوع تدریس توسط معلمان ، پیگیری والدین توانستم دانش اموزان را به فعالیت ها وکلاس های فوق برنامه ومکمل علاقمند کنم .

Keywords:

مدرسه , فعالیت های مکمل وفوق برنامه , راهکارها و پیشنهادات