مقایسه دستگاه های تعیین دانسیته روسازی و بررسی اثر دانه بندی، میزان رطوبت و دما بر نتایج آنها

چگالی یا وزن واحد حجم، مولفه ای مهم در طرح و اجرای روسازی های آسفالتی می باشد. بر همین اساس، انتخاب سطحتراکم مناسب در مرحله طرح اختلاط به منظوراطمینان از عملکرد مناسب روسازی، اهمیت فراوانی دارد. یک مخلوط باطرح اختلاط و میزان تراکم مناسب، باید دارای حداقل درصد فضای خالی به منظور جلوگیری از بروز شیارشدگی ناشیاز جریان پلاستیک و نیز رعایت حداکثر درصد فضای خالی مجاز، جهت جلوگیری از نفوذ آب و هوا باشد. قدیمی ترینو کاربردی ترین روش در تعیین چگالی، مغزه گیری می باشد. نظر به اینکه مغزه گیری از مسیر، بسیار وقت گیر و پرهزینهاست، روشهای غیر مخرب مورد توجه قرار گرفتند. از میان روش های غیر مخرب، روش هسته ای به دلیل مشکلاتایمنی، کمتر مورد استفاده واقع گردید و بدین ترتیب سیستم های غیرمخرب غیرهسته ای طراحی و به بازار عرضه شدند.در این تحقیق نتایج روش های مغزه گیری، غیرمخرب هسته ای و غیرمخرب غیرهسته ای با هم مقایسه شدند. از آنجاییکه کالیبره نمودن صحیح دستگاه های غیرمخرب غیرهسته ای با توجه به شرایط محیطی به منظور ارائه نتایج صحیحبسیار با اهمیت می باشد، تاثیردانه بندی و شرایط محیطی شامل دما و رطوبت در اطلاعات خروجی دستگاه ها موردبررسی قرار گرفتند.نتایج تحقیقات انجام شده نشان داد که هرچند هر دو دستگاه هسته ای و غیرهسته ای قابلیت ارائه سریع نتایج به منظورتعیین نقاط با چگالی کم (نقاطی با ضعف اجرایی) را دارا می باشند اما سیستم های غیرمخرب غیرهسته ای، تجهیزاتمناسب تری به منظور کنترل چگالی مخلوط آسفالتی به خصوص در طول دوره اجرا هستند.

Keywords:

دانسیته لایه آسفالتی , روش مغزه گیری , روش غیرمخرب هسته ای , روش غیرمخرب غیرهسته ای