ارزیابی چرخه عمر استفاده از تراشه آسفالت در روسازی آسفالتی

تراشه آسفالت (RAP) به عنوان یک منبع قابل بازیافت در صنعت روسازی و بصورت یک راه حل اقتصادی و سبز به طوروسیع در سراسر جهان به کار گرفته میشوند. با توجه به افزایش نگرانی ها در مورد آلاینده ها و تغییرات اقلیمی، ارزشزیست محیطی استفاده از تراشه های آسفالت در پروژه های روسازی به طور چشمگیری افزایش یافته است. در این راستا،ارزیابی چرخه عمر (LCA)، می تواند به عنوان یک ابزار موثر برای تعیین دقیق اثرات زیست محیطی استفاده از تراشه آسفالت در طول چرخه عمر آن، از تولید تا بازیافت مجدد به کار رود. این ابزار قادر است متغیرهای مرتبط با مصرفانرژی و اثرات بر گرمایش جهانی را با دقت از طریق اندازه گیری میزان تولید کربن دی اکسید و دیگر گازهای گلخانه ایمرتبط با استفاده از تراشه آسفالت مورد ارزیابی قرار دهد. هدف اصلی این مقاله، مرور و بررسی مطالعات مرتبط با ارزیابیچرخه عمر تولید تراشه آسفالت و نحوه استفاده از آن در مخلوط های آسفالتی داغ، گرم، بازیافتی، و لایه های تثبیتشده روسازی است. نتایج به دست آمده نشان میدهند که با افزایش درصد تراشه آسفالت در ترکیب مخلوط هایآسفالتی، اثرات زیست محیطی مخرب کاهش می یابند. از سوی دیگر، استفاده از تراشه آسفالت در مخلوط های آسفالتیسرد و بازیافتی، میتواند از نظر زیست محیطی بهتر از روش های دیگر تولید مخلوط آسفالتی عمل کند. این نتایج نشانمی دهند که مصرف تراشه آسفالت در صنعت روسازی راهی به سوی پایداری بیشتر و محیط زیست دوستانه تر باشد.

Keywords:

روسازی آسفالتی , تراشه آسفالت , ارزیابی چرخه عمر , گرمایش جهانی