مطالعه اثر جنس سنگدانه سرباره و بازیافتی و درصد قیر آسفالت حفاظتی بر خصوصیات اصطکاکی روسازی

مدیریت و نگهداری جاده ها و راه ها از مهمترین و پایه ای ترین اصول زیرساخت های کشورهاست. کاربرد عملیاتنگهداری پیشگیرانه در حفاظت روسازی راه های آسفالتی در طی سالیان زیادی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.اقدامات نگهداری پیشگیرانه روسازی باعث کاهش هزینه و زمان ترمیم روسازی می شود، که از جمله آن استفاده ازرویه های حفاظتی است. مقدار مقاومت لغزشی به عوامل مختلفی از قبیل سرعت خصوصا در بارندگی، شیب، شعاعقوس، کیفیت لاستیک وسایل نقلیه بستگی داد؛ .ولی یکی از بهترین دلیل کاهش مقاومت لغزشی در راه ها افزایش عمررویه راه و کیفیت روسازی است که گذشت زمان موجب زوال آن می گردد. مصالح شکسته شده کوهی به دلیل شکلخاص خود و زاویه دار بودن دانه ها مقاومت لغزشی و پایداری را در رویه های آسفالتی تامین می کند.لغزنده شدن سطحروسازی باعث افزایش شانس وقوع حوادث رانندگی است، لغزش و سرخوردگی هنگامی به وجود می آید که ضریباصطکاک بین سطح رویه و لاستیک برای حفظ ارتباط و تماس کاهش یابد.در این پژوهش با شناسایی دو جنس مختلفسنگدانه سرباره ای و بازیافتی در آسفالت حفاظتی درصد بهینه اختلاط آن دو در درصد های مختلف قیر امولسیونیمورد مطالعه قرار گرفت. هدف از این پژوهش معرفی درصد بهینه سنگدانه بازیافتی و سرباره در درصدهای مختلف قیرو ارزیابی عملکرد آزمایشگاهی اصطکاک انواع رویه های حفاظتی ساخته شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که درصدبهینه استفاده از قیر امولسیونی در آسفالت حفاظتی با افزایش درصد سرباره فلزی افزایش یابد و همزمان اصطکاک اندازهگیری شده با پاندول نیز بهبود می یابد.

Keywords:

مقاومت لغزشی , آونگ انگلیسی , بافت سطحی رویه , آسفالت حفاظتی , سنگدانه سرباره ای وبازیافتی