چند ریختی رنگی قورباغه مردابی Pelophylax ridibundus در شرق استان گیلان

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 52

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EAB-6-2_007

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

Abstract:

چند­ریختی الگوی رنگ بیشتر ارثی و حاصل انتخاب است. بسیاری از گونه­ های دوزیستان بطور قابل­توجهی چند­ریختی الگوی پشتی یا رنگی نشان می­دهند، به همین دلیل یک سیستم عالی برای مطالعه سوالات مربوط به تکامل و حفظ چند­ریختی فراهم می­کنند. ۲۵ گونه از دوزیستان بی­دم معرفی شده­اند که در آنها چند­ریختی رنگی دیده شده­است و در این میان جنس (Pelophylax)-Rana  بیشتر­ین تنوع را دارد. در بیشتر دوزیستان بی­دم، چند­ریختی به واسطه حضور یا عدم حضور لکه در پشت بدن آنها ایجاد می­شود، که این تنوع رنگی می­تواند شامل پوست کل بدن یا بخشی از آن باشد. در این پژوهش برای مطالعه چند­ریختی قورباغه­مردابی Pelophylax ridibundus، تعداد ۲۰۰ نمونه، طی شش­ماه کار میدانی در منطقه نمونه­گیری (از فروردین تا شهریورماه سال ۱۳۹۱) از شش ایستگاه (آستانه­اشرفیه، لاهیجان، لنگرود، رودسر، املش و سیاهکل) در شرق استان گیلان با استفاده از تور دسته­بلند جمع­آوری و نمونه­ها بطور زنده به آزمایشگاه جانور­شناسی دانشگاه آزاد واحد تنکابن منتقل گردید. سپس ریخت­های مختلف و ویژگی­های آنها ثبت گردید. بر اساس تعداد و محل قرارگیری خال­ها، وجود و عدم وجود خط مهره­ای و نیز میزان رنگ سبز در سطح  پشتی بدن، ۲۵ ریخت شناسایی­شد، که این تنوع در ریخت می­تواند به دلیل عوامل اکولوژیکی، برای استتار از صیاد یا  برای صید کردن و یا به دلیل عوامل ژنتیکی باشد.

Authors

حاجی قلی کمی

۴ استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، ایران

هاجر دلاور شیدا جلالی

کارشناس ارشد، رسانه بر خط نخبگان جوان، ایران

حمید رضا جمالزاده

استادیار، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران

غلامرضا حسینی خاله جیر

مربی، آزمایشگاه رفتار جانوری، گروه جانورشناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران .

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Blouin, M.S.; (۱۹۸۹) history correlates of a color polymorphism in ...
  • Endler, J.A.; (۱۹۹۲) Signals, signal conditions and the direction of ...
  • Fishbeck, D.X.; Underhill, J.C.; (۱۹۷۱) Distribution of stripe polymorphism in ...
  • Hoffman, E.A.; Blouin, M.S.; (۲۰۰۰) A review of colour and ...
  • Hoffman, E.A.; Schueler, F.W.; Jones, AG.; Blouin, MS.; (۲۰۰۶) An ...
  • Ishchenko, V.G.; (۱۹۷۸) Dynamic polymorphism in Brown frogs of USSR ...
  • Leviton, A.E.; Anderson, S.C.; Adler, K.; Minton, S.; (۱۹۹۲) Handbook ...
  • Merrell, D.J.; (۱۹۶۵) The distribution of the dominant Burnsi gene ...
  • Milstead, W.W.; Rand, A.S.; (۱۹۷۴) Stewart M. polymorphism in cricket ...
  • Mirzajani A.; Kiabi B.; Bagheri S.; (۲۰۰۶) study larval growth ...
  • Mohammadi Alucheh, R.; Kami, Hg.; Shajie, H.; Dadashi, A.; (۲۰۰۹) ...
  • Nicoara, A.; (۲۰۰۴) Morphometri Study of the Juveniles Belonging To ...
  • Neill, E.M.O.; Beard, K.H.; (۲۰۱۰) Genetic Basis of a Color ...
  • Ohmer, M.E.; Robertson, J.M.; Zamudio, K.R.; (۲۰۰۹) Discordance in body ...
  • Pesarakloo, A.; Gharezi, A.; Kami, Hg.; (۲۰۱۱) Homauni, study of ...
  • Robertson, J.M.; (۲۰۰۸) Genetic and phenotypic diversity patterns in two ...
  • Safaei-Mahroo, B.; Ghaffari, H.; Fahimi, H.; Broomand, S.; Yazdanian, M.; ...
  • Summers, K.; Symula, R.; Clough, M.; Cronin, T.; (۱۹۹۹) Visual ...
  • Tordoff, WIII.; (۱۹۸۰) Selective predation of gray jays, Perisoreus canadensis, ...
  • Van, B.J.; Relyea, R.; (۱۹۹۸) Biological Journal of the Linnean ...
  • نمایش کامل مراجع