ارزیابی فعالیت ضدقارچی و ضدباکتریایی اسانس های کاکوتی کوهی، آویشن باغی و رزماری علیه برخی از پاتوژن های قارچی و باکتریایی آبزیان
Publish place: Experimental of animal Biology، Vol: 11، Issue: 3
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 60
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EAB-11-3_006
تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402
Abstract:
استفاده گسترده و طولانی مدت از ترکیبات شیمیایی باعث می شود میکروارگانیسمها با مواد ضدمیکروبی که علیه آن ها بهکار برده می شود، توانایی سازگاری پیداکرده و از تاثیر داروها کاسته و در مقابل میکروب ها مقاوم شوند. اسانس های گیاهی به عنوان ترکیبات ضد میکروبی و ضدقارچی در شاخه های داروشناسی، میکروب شناسی و پزشکی موردمطالعه قرار گرفته اند. در این پژوهش تاثیر اسانس گیاهان کاکوتی کوهی (Ziziphora cliniopodiodes)، آویشن باغی (Thymus vulgaris) و رزماری (Salvia rosmarinus) علیه پاتوژنهای قارچی شامل آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس فلاووس، گونه ساپرولگنیا،گونه فوزاریوم و باکتریایی برای استرپتوکوکوس اینیایی، استرپتوکوکوس میتیس، لاکتوکوکوس گارویه، یرسینیا راکری و آئروموناس هیدروفیلا مورد مطالعه قرار گرفت. ارزیابی فعالیت ضدقارچی و ضدباکتریایی از روش رقتسازی در لوله برای تعیین حداقل غلظت مهارکنندگیرشد (MIC)، حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) و قارچکشی (MFC) استفاده شد. براساس نتایج، در بررسی MIC و MFC بیش ترین خاصیت ضدقارچی مربوط به اسانس آویشن باغی علیه آسپرژیلوس فومیگاتوس (۰۱۵/۰± ۰۲۳/۰ و ۰۳/۰±۰۴۶/۰ میکرولیتر بر میلیلیتر) و کم ترین خاصیت قارچ کشی مربوط به اسانس رزماری علیه آسپرژیلوس نایجر (۷۲/۰±۶۶/۱ و۴۴/۱±۳۳/۳) به دست آمد و با سایر تیمارها اختلاف معنی دار بود (۰۵/۰P<). برطبق نتایج حاصل از بررسی MIC و MBC کم ترین غلظت به دست آمده علیه باکتری ها مربوط به اسانس کاکوتی کوهی علیه استرپتوکوکوس میتیس (۰۰۵/۰ ± ۰۱۶/۰ و ۰۱۱/۰ ±۰۳۳/۰ میکرولیتر بر میلیلیتر) به دست آمد که با مقادیر اسانس رزماری اختلاف معنی دار بود (۰۵/۰P<). براساس این مطالعه اسانس های کاکوتی کوهی، آویشن باغی و رزماری قابلیت استفاده جهت کنترل و پیش گیری از بیماریهای قارچی و باکتریایی آبزیان را دارا می باشند.
Keywords:
Authors
فریدون حسنی
دکتری، بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
طاهره عبیاوی
دکتری، بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
علی طاهری میرقائد
استاد، گروه بهداشت و بیماری آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
رحیم پیغان
استاد، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مجتبی علیشاهی
استاد، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :