شناخت مشخصه های نگرشی در انجام سفر با ابزار خرد-متحرک ترابری

امروزه یکی از مشکلات بزرگ شهرهای پرجمعیت ایران، وجود ترافیک شدید و درنتیجه آن مشکل آلودگی هوا است . یکی از راهحل های این معضل ، استفاده از وسایل نقلیه ای است که نیازی به سوخت های فسیلی ندارد و به عنوان شیوههای سفر پایدار و پاک شناخته می شوند. اسکوترهای الکتریکی اشتراکی ، یکی از این شیوههای سفر شهری و قابل دسترس عموم است . این پژوهش باهدف شناسایی و بررسی مشوقهای اجتماعی در پذیرش سرویس اسکوتر الکتریکی اشتراکی ، انجامشده است . با استفاده از نظریه های رفتار برنامه ریزیشده، ارزش ادراک شده و هویت اجتماعی برپایه مدل پذیرشفناوری به توسعه مدل پذیرش اسکوتر الکتریکی اشتراکی در شهر تهران پرداخته شده است . بدین واسطه ، روش مدلسازی معادلات ساختاری به عنوان ابزار تحلیلی و پرسشنامه برخط به منظور جمع آوری داده در این پژوهش مورداستفاده قرارگرفته اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد سودمندی، سادگی و ارزشمندی سرویس اسکوتر الکتریکی اشتراکی بیشترین رابطه مثبت و مستقیم را با نگرش و تمایل به استفاده از این شیوه دارند. درنهایت ، معرفی اسکوتر الکتریکی اشتراکی پیش از اجرای طرح، سهولت استفاده از آن، راهاندازی پویش ها و تجمع های اجتماعی ، تشکیل گروههای مرتبط ، ترغیب افراد فرهیخته به استفاده از این شیوه و ایجاد زیرساخت های لازم از مهم ترین موارد لازم به منظور پذیرش این شیوه سفر بین عموم جامعه شناخته شده اند.

شناخت مشخصه های نگرشی در انجام سفر با ابزار خرد-متحرک ترابری Keywords:

ابزار خرد-متحرک ترابری , اسکوتر الکتریکی اشتراکی , مدلسازی معادلات ساختاری , مدل پذیرشفناوری , مشوقهای اجتماعی