ارزیابی مقاومت و ارتباط اجزای میکرو-مرفولوژیکی ریشه ارقام دیم گندم نان به نماتد سیستی غلات Heterodera filipjevi

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 61

This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IDAJ-6-2_003

تاریخ نمایه سازی: 26 آذر 1402

Abstract:

نماتد سیستی غلات از مهم­ترین نماتدهای خسارت­زای گندم و جو در جهان می باشند. گونه Heterodera filipjevi دارای پراکنش وسیعی در مزارع غلات کشور است. در این مطالعه، تاثیر گونه فوق روی ۱۳ رقم گندم دیم کشوری و نیز اجزای میکرو- مورفولوژیکی ریشه در گلخانه و مزرعه بررسی شد. مطالعات ریخت­شناسی و ریخت­سنجی و هم­چنین، مشخصات مولکولی شناسایی گونه H. filipjevi را تایید نمود. شاخص­های تعداد سیست، تخم و لارو سن دوم، فاکتور تولیدمثل و اجزای آناتومیکی ریشه ارقام گندم مبنای تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که در شرایط گلخانه، کمترین میزان سیست شیری در هر گیاه مربوط به رقم زاگرس با میانگین ۷۵/۱ عدد و کمترین میزان تخم و لارو و فاکتور تولید مثل مربوط به رقم کوهدشت با میانگین ۳۲/۱ و ۲۶/۰ عدد در گرم خاک بود. نتایج حاصله، ارقام مربوطه را بر اساس میزان حساسیت و مقاومت به نماتد سیستی، در دوطیف، مقاوم و حساس قرار داد. در شرایط مزرعه، کمترین میزان سیست، مربوط به رقم زاگرس با میانگین ۳۳/۱۸۵ عدد در ۲۰۰ گرم خاک بود. کمترین میزان تخم و لارو و فاکتور تولید مثل مربوط به رقم کوهدشت با میانگین عدد ۷۶/۳ و ۶۸/۰ درگرم خاک بود. در رابطه با مطالعه اجزای ریشه، بیشترین ضخامت کوتیکول، پریدرم و پارانشیم به ترتیب مربوط به رقم رصد با میانگین ۱۲، رقم کریم ۳۳ و رقم رصد ۳۳/۴۱ میکرومتر وکمترین آن، به ترتیب مربوط به رقم کریم ۶۷/۶، ریژاو ۳۳/۱۹ و رقم آفتاب ۲۳ میکرومتر بود. تجزیه ی خوشه ای نیز ارقام موردآزمون را دررابطه با صفات مورد بررسی،کماکان به دو دسته متفاوت گروهبندی نمودکه با نتایج آزمون دانکن نیز تشابه نزدیکی داشته و همخوانی قابل توجه­ی نشان داد.

Authors

مرضیه معتمدی

دانشجوی دکتری، گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

عیدی بازگیر

گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

مهدی نصر اصفهانی

بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکزتحقیقات و آموزش کشاورزی ومنابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران

مصطفی درویش نیا

گروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران