پهنه بندی اقلیم کشاورزی ایران با استفاده از روش یونسکو

هدف از پهنه بندی اگروکلیمای ایران با روش یونسکو، ارائه تصویری گویا از نقش کلیدی اقلیم در تولیدات زراعی به دست اندرکاران بخش کشاورزی از جمله تولیدکنندگان، محققان، برنامه ریزان و تصمیم گیران است. نقشه های ترسیمی با استفاده از میانگین داده های دراز مدت (۹۸- ۱۹۷۳) بارندگی، درجه حرارت، رطوبت نسبی، تشعشع و سرعت باد ایستگاه های هواشناسی اصلی داخلی و کشورهای همجوار از منابع متعدد جمع آوری و به محیط GIS وارد شدند. تبخیر و تعرق مطلق (ETP) از داده های هواشناسی جمع آوری، محاسبه و به اطلاعات قبلی اضافه شد. با استفاده از نرم افزارهای محیطGIS  و مدل رقومی ارتفاع (DEM) نقشه های انفرادی و تلفیقی (همپوشانی لایه های اطلاعاتی) در یک مدل اقلیم- مکان تهیه شدند. نتایج نشان داد که بر مبنای سه معیار اصلی طبقه بندی یونسکو یعنی رژیم رطوبتی، تیپ زمستان و تابستان، ۲۸  پهنه اقلیمی در ایران قابل تشخیص می باشد که نشانگر تنوع قابل ملاحظه آب و هوایی ایران می باشد. از این تعداد ۶ ناحیه (منطقه خشک با زمستان خنک و تابستان گرم، منطقه خشک با زمستان خنک و تابستان خیلی گرم، منطقه خشک با زمستان معتدل و تابستان خیلی گرم، منطقه نیمه خشک با زمستان سرد و تابستان گرم، منطقه نیمه خشک با زمستان خنک و تابستان گرم، منطقه نیمه خشک با زمستان سرد و تابستان معتدل) بیش از ۹۰ درصد کشور را شامل می شود. این مطالعه نشان داد که استفاده از روش یونسکو برای تهیه نقشه های آب و هوایی کاربرد داشته باشد و اطلاعات آن برای بهره برداران و تصمیم گیران مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

پهنه بندی اقلیم , رژیم رطوبتی , تیپ زمستان و تابستان , روش یونسکو و GIS