تبیین نقش رهبری الکترونیک بر حکمرانی دولت الکترونیک (با رویکرد برنامه هفتم توسعه کشور)

انقلاب الکترونیک باعث اختلالات قابل توجهی در تعاملات شهروندان با دولت ها شده است . از این سوی با تکیه بر ارتباطات نهادینه شده در فناوری اطلاعات و الکترونیکی شدن سازمانها، ساز و کار تعاملات میان رهبران و کارکنان دچار تغییر و تحول شده و رهبران سازمانی دریافته اند برای بقا در این جریان عظیم باید خود و کارکنان را با حوزه فناوری اطلاعات عجین کنند. بنابراین ، با عمیق شدن تاثیرات انقلاب الکترونیک در تعامل دولت با مردم (مشارکت الکترونیکی ) و ساختارهای اداری (اداره الکترونیک ) بسیاری از تغییرات چشم گیر ناشی از دولت الکترونیک پیشرفت زیادی داشته است اما شکست در اجرای مداخلات دولت الکترونیک نشان از فقدان یک رویکرد یکپارچه در درک دولت الکترونیک به عنوان یک رشته و حکمرانی مشارکتی و مشورتی را نشان می دهد. دلیل اصلی این عدم پیشرفت ، ناتوانی در ارائه یک تعریف عملیاتی از رهبری الکترونیک است . ازاین رو هدف این پژوهش شناسایی رابطه بین رهبری الکترونیک جهت پیادهسازی دولت الکترونیک با رویکرد برنامه هفتم توسعه کشور است . نوشتار حاضر نشان خواهد داد رهبری الکترونیک با شناخت و هدایت فناوری اطلاعات و ارتباطات، سازمان را برای اهداف معین سوق داده و موجب اغنای دولت الکترونیک می شود. در آخر با توجه به برنامه هفتم توسعه کشور پیشنهادات تقنینی برای اصلاح قانون و قانونگذاری ارائه خواهد شد.

Keywords:

رهبری الکترونیک , هوش مصنوعی , قانونگذاری , شهروند توانمند و دولت الکترونیک .