کاهش عدم قطعیت مکانی در الگوریتم M۸ با استفاده از چشمه های بالقوه زمین لرزه

کاربرد الگوریتم M۸ یکی از راهکارهای معتبر در پیش بینی میان مدت زمین لرزه است. گستره مکانی پیش بینی شده با این الگوریتم، ناحیه نسبتا وسیعی را دربرمی گیرد. از این رو، با توجه به اینکه زمین لرزه ها در محیط هایی رخ می دهند که پتانسیل لازم برای تجمع تنش و ایجاد گسیختگی را داشته باشند، با مشخص کردن این مناطق که در واقع همان چشمه های بالقوه زمین لرزه اند و محدود کردن گستره پیش بینی شده با الگوریتم M۸ به این چشمه ها، می توان وسعت این گستره را محدودتر کرد و عدم قطعیت مکانی را کاهش داد. در این تحقیق، ابتدا این روش برای زمین لرزه های رودبار و بم که الگوریتم M۸ توانسته است در حد قابل قبولی آنها را پیش بینی کند، آزمایش شده است. در مرحله بعد، گستره های پیش بینی شده با الگوریتم M۸ برای رویداد زمین لرزه های آتی مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده کاهش قابل ملاحظه وسعت نواحی پیش بینی شده با الگوریتم M۸ در صورت استفاده از چشمه های بالقوه زمین لرزه است.

Keywords:

عدم قطعیت مکانی , الگوریتم M۸ , چشمه های بالقوه زمین لرزه , پیش بینی میان مدت , پیش نشانگرهای لرزه ای