تهیه نانوکامپوزیت جاذب حشرهکش دیازینون از آب با استفاده از کربن فعال میوه کاج و نانوذرات اکسید منگنز

زمینه و هدف: در سالهای اخیر، استفاده از کربن فعال همراه با نانوکاتالیستهای فلزی برای حذف بقایای آفتکشها از محیط زیست، مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، حذف بقایای دیازینون از آب با استفاده از نانوکامپوزیت Nano-MnO۲/PAC ساخته شده از کربن فعال میوه کاج Pinus eldarica حاوی نانوذرات دیاکسید منگنز میباشد.روش بررسی: ابتدا بقایای پودر شده میوه کاج با استفاده از اسید فسفریک بعنوان فعال کننده و به روش شیمیایی-گرمایی در اتمسفر نرمال تبدیل به کربن فعال گردید و سپس نانوذرات دیاکسید منگنز در بستر آن سنتز شده سپس ساختار شیمیایی و ظاهر کربن میوه کاج و نانوکامپوزیت حاصل با روشهای مشخصهیابی SEM، TEM، XRD و IR توصیف شد. در ادامه آزمایشات جذب به منظور ارزیابی کارایی حذف دیازینون از محلول آبی با اعمال متغیرهای عملیاتی شامل pH (۱۰-۲)، دما ( ◦C۴۲-۱۶)، زمان تماس (min ۱۲۰-۲) و در غلظتهای اولیه دیازینون (mg/L ۱۰۰-۰۵/۰) مطالعه گردید.یافته ها: تصاویر میکروسکوپی و آنالیز طیف نشان داد که نانوذرات دیاکسید منگنز با اندازه تقریبی ۵/۳۷ نانومتر با پراکنش مطلوب در ساختار نانوکامپوزیت حضور داشته و مقادیر جزئی از نانوکامپوزیت (mg/L ۳) قادر است ۶/۹۴ درصد از سم با غلظت اولیه mg/L ۴۰ را از آب خارج نماید. بهترین توصیف از فرآیند جذب در pH بهینه ۴ و برازش دادهها در مدل ایزوترم لانگمویر با ضریب همبستگی ۹۸۵/۰ بدست آمد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، حضور نانوذرات دیاکسید منگنز کارایی قابلیت حذف دیازینون را در مقایسه با کربن فعال میوه کاج به میزان ۷/۱۳ درصد بهبود میبخشد.

Keywords:

دیازینون , جذب سطحی , میوه کاج , کربن فعال , نانوکامپوزیت , نانوذرات دیاکسید منگنز