کمی سازی ساختار مکانی توده های جنگلی ارس در منطقه کندرق خلخال

پژوهش پیش رو با هدف کمی سازی ساختار مکانی جنگل های ارس در منطقه کندرق خلخال انجام گرفت. برای این منظور سه قطعه یک هکتاری انتخاب و مشخصه های ساختاری توده بر اساس روش آماربرداری صد درصد و روش فاصله ای و مبتنی بر نزدیک ترین همسایه اندازه گیری شد. از شاخص های آمیختگی، شاخص های فاصله تا نزدیک ترین همسایه، کلارک و اوانز، زاویه یکنواخت و نیز اختلاف ابعاد درختان به منظور کمی سازی ساختار استفاده شد. میانگین قطر و مساحت پوشش تاجی در منطقه به ترتیب ۲/۱۳ سانتی متر و ۷/۸ متر مربع محاسبه شد. نتایج شاخص کلارک و اوانز با مقدار متوسط ۰۵/۱ و زاویه یکنواخت با مقدار متوسط ۴۵/۰، نشان دهنده پراکنش یکنواخت درختان در بعضی نقاط و پراکنش تصادفی در نقاط دیگری از جنگل است. شاخص آمیختگی به طور میانگین دارای ارزشی برابر با ۱۴/۰ است که نشان دهنده آمیختگی کم ارس با دیگر گونه های دارای فرم رویشی درختی است. مقدار متوسط شاخص فاصله تا نزدیک ترین همسایه ۷۰/۳ متر و شاخص های تمایز قطری و ارتفاعی به ترتیب ۱۶/۰ و ۲۳/۰ به دست آمد. نتایج حاصل از شاخص تنوع ساختاری ترکیبی در سه قطعه با مقدار میانگین ۲۳/۰ نشان دهنده تنوع ساختاری کم در رویشگاه های ارس در منطقه تحقیق است. بر اساس نتایج این پژوهش در رویشگاه طبیعی درختان ارس، پراکنش مکانی یکنواخت، ساختار همگن و سطح تنوع ساختاری کم برآورد شد. بر این اساس در تدوین راهبردها و برنامه های مدیریتی باید حفظ ساختار و الگوی مکانی درختان ارس در نظر گرفته شود.

Keywords:

ارس , الگوی پراکنش درختان , آمیختگی , ساختار مکانی , همسایگی