تاثیر آتش سوزی بر آبگریزی و مقدار و عوامل فرسایش خاک در جنگل های سواحل جنوب غربی دریای خزر

بررسی اثر آتش­سوزی بر ویژگی­های هیدرولوژی، خاک و عوارض سطحی امری مهم و ضروری برای توسعه روش­های ممانعت از فرسایش به­­منظور مدیریت پایدار اراضی و منابع آب است. در قطعه­هایی در داخل محدوده ۱۵ ناحیه آسیب­دیده در اثر آتش­سوزی و ۱۵ منطقه نسوخته مجاور آنها، در پنج زیر واحد اراضی، ویژگی­های هیدرولوژی، ویژگی­های خاک، آبگریزی و مقدار فرسایش برآورد شدند. همچنن وضعیت فرسایش خاک با روش BLM مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که فرسایش کل، سرعت نفوذ آب به خاک و آبگریزی اختلاف معنی­داری بین نقاط آتش­سوزی و شاهد داشتند. در بین زیر واحدهای اراضی نیز تنها از نظر سرعت نفوذ آب به خاک اختلاف معنی­دار وجود داشت. حدود چهار تا پنج سال طول کشید تا میزان تخلخل خاک و فرسایش کل به شرایط قبل از آتش­سوزی برسد. زمان برگشت­پذیری آبگریزی واقعی و پتانسیل به شرایط قبل از آتش­سوزی نیز به­ترتیب دو تا چهار و چهار تا شش سال بود. نتایج همچنین نشان داد که درصد تاج پوشش درختان، تعداد درختان در هکتار، ارتفاع درختان و تخلخل خاک بهترین متغیرها برای تخمین فرسایش کل در منطقه بودند.

Keywords:

آبگریزی , تخلخل خاک , جنگل های کانرود , فرسایش , سرعت نفوذ