آثار آتشهای عمدی بخش کشاورزی بر محیط زیست (مطالعه موردی:استان اصفهان)
Publish place: Human & Environment، Vol: 16، Issue: 3
Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 155
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
Export:
Document National Code:
JR_SRBAU-16-3_008
Index date: 31 December 2023
آثار آتشهای عمدی بخش کشاورزی بر محیط زیست (مطالعه موردی:استان اصفهان) abstract
ایران، گرچه با دوازده درصد سطح زیر کشت، رتبهی سوم در تعداد و تنوع محصولات کشاورزی را در دنیا دارد؛ اما رتبهی بالای ۱۴۰ از ۲۳۱ کشور در شاخصهای زیست محیطی، بیانگر عدم توجه کافی آن به حفظ محیط زیست است. امروزه سوزاندن بقایای گیاهی، در جامعهی کشاورزی ایران، به یک فرهنگ تبدیل شده است. در این مطالعه به مروری بر مطالعات قبلی، نتایج مصاحبه حضوری با کشاورزان و دهیاران شهرهای مختلف استان اصفهان و دلایل آتش زدن عمدی مزارع و بقایای گیاهان، آثار نامطلوب آن بر محیط زیست، تاثیرات مثبت حضور این مواد برای کشتهای بعدی، معرفی کابردهای آن ها در صنایع مختلف و نقش آموزش جامعه روستایی پرداخته میشود. نتایج این مطالعه نشان داد از مهم ترین دلیل سوزاندن عمدی، آمادهسازی سریع مزرعه برای کشت بعدی و یا نابودی آفات خصوصا حشرات جوانهخوار در فصل بهار میباشد؛ در حالی که آتش، نه تنها موجب کاهش حاصلخیزی خاک، افزایش فرسایش آبی و بادی، نابودی میکروارگانیسمهای بسیار مفید و آلودگیهای هوا میشود؛ بلکه با برهنه شدن سطح خاک، کاهش نفوذ آب باران، ایجاد روانابهای سطحی، افزایش تبخیر و نیاز به آبیاری بیشتر میشود. همچنین این بقایا، نه تنها منابع غذایی مفیدی برای کشت بعدی محصول است بلکه میتوان در صنایع مختلف از جمله صنعت چوب و کاغذ، صنعت پرورش گل و گیاه (قارچ)، صنعت تولید انرژی و خود صنعت کشاورزی استفاده گردند. آموزش جامعهی کشاورزان، توسعه صنایع تبدیلی در روستا، پژوهشهای کاربردپذیر کردن بقایای کشاورزی و تقویت مشوقهای لازم دولتی از مهمترین اقدامات لازم میباشد.
آثار آتشهای عمدی بخش کشاورزی بر محیط زیست (مطالعه موردی:استان اصفهان) Keywords:
آثار آتشهای عمدی بخش کشاورزی بر محیط زیست (مطالعه موردی:استان اصفهان) authors
جابر اعظمی
دکترای تخصصی محیط زیست، استادیار گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، ایران. (مسوول مکاتبات)
سمیه پورهاشم زهی
کارشناسی ارشد علوم محیط زیست، گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :