کارایی روش بکموند در ارزیابی شبکه جاده جنگلی در روش چوبکشی زمینی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی (مطالعه موردی: سری نمخانه، جنگل خیرود)

جاده سازی از پرهزینه ترین سرمایه گذاری ها در مدیریت طرح های جنگلداری است و بر هزینه های بخش های مختلف مدیریتی جنگل تاثیر بسزایی دارد. در نتیجه باید قبل از ساخت شبکه جاده جنگلی، ارزیابی فنی و اقتصادی دقیقی در مورد گزینه های مختلف طراحی شده برای انتخاب بهترین گزینه شبکه جاده صورت گیرد. روش بکموند در رابطه با قابلیت های خروج چوب وسایل کشنده زمینی (اسکیدر چرخ لاستیکی) یکی از روش های رایج در ایران جهت ارزیابی گزینه های مختلف شبکه جاده جنگلی به منظور انتخاب بهترین گزینه شبکه جاده است. در این تحقیق که در بخش نم خانه جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود انجام شد، با محاسبه حداکثر فاصله چوبکشی تئوریک و ایجاد بافرهایی به همان عرض در اطراف شبکه جاده جنگلی موجود، مساحت مناطقی که در آن ها قابلیت خروج چوب به وسیله اسکیدر چرخ لاستیکی وجود داشت، با استفاده از روش بکموند محاسبه شد. سپس با در نظر گرفتن عوامل محدودکننده چوبکشی اسکیدرهای چرخ لاستیکی، مساحت مناطق زیر پوشش چوبکشی اسکیدر چرخ لاستیکی محاسبه شد و با مساحت مناطق زیر پوشش چوبکشی اسکیدر چرخ لاستیکی با استفاده از روش بکموند مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش تئوریک ارزیابی بدون توجه به محدودیت های چوبکشی زمینی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی، بهترین گزینه شبکه جاده جنگلی نیست و در استفاده از این روش باید محدودیت های چوبکشی زمینی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

شبکه جاده جنگلی , اسکیدر چرخ لاستیکی , روش بکموند , فاصله چوبکشی , بخش نم خانه جنگل خیرود