یک چارچوب ارزیابی یکپارچه برای مدیریت ساخت و ساز ساختمان پایدار با رویکرد DANP

پروژه ها این پتانسیل را دارند که پیامدهای قابل توجهی برای هر سه رکن پایداری: اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی داشته باشند. به ویژه پروژه های ساخت و ساز که از نظر کمیت و شدت تاثیرگذاری می توانند تاثیر بیشتری بر هر سه رکن داشته باشند. در نتیجه، پروژه های ساخت ساز نه تنها از منظر سیاسی و استراتژیک، بلکه از منظر اصول پایداری نیز حیاتی هستند. در نتیجه، استراتژی ها و راه حل هایی برای بهبود سطح پایداری چنین تاسیساتی باید معرفی شوند. اگرچه مطالعات قبلی چندین استراتژی را برای گنجاندن اصول توسعه پایدار در پروژه های زیرساختی توصیه کرده اند، اما ارزیابی جامع پایداری و تعریف کافی از شاخص های آن کم است. هدف این مطالعه ایجاد چارچوبی برای سنجش پایداری است که شامل شاخص های مناسب باشد. این چارچوب می تواند به عنوان نقطه شروعی برای تحقیقات آینده صنعت ساخت استفاده شود. چارچوب پیشنهادی، شاخص های اصلی را در سه رکن پایداری را تثبیت و شکل می دهد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در بین معیارها، معیارهای محیط زیستی در رتبه یک و معیارهای اقتصادی در رتبه دو و معیارهای اجتماعی در رتبه سه قرار گرفتند و هم چنین معیارهای محیط زیستی و اقتصادی علت و معیار اجتماعی معلول هستند. در بین زیرمعیارها، زیرمعیار «سیستم های مدیریت محیط زیست» در رتبه یک و زیرمعیار «تنوع زیستی پروژه» در رتبه دو و زیرمعیار «سازگاری با تغییرات اقلیمی» در رتبه سه قرار گرفتند.

Keywords:

ساخت وساز , ساختمان پایدار , مدیریت محیط زیست , تنوع زیستی , سازگاری با اقلیم