شناسایی و ارزیابی عوامل بیرونی (EFE) و درونی (IFE) در تدوین استراتژی بازآفرینی بافت فرسوده محله رسالت مشهد با استفاده از الگویPESTEL

شهر مشهد همانند سایر کلانشهرها از بافت کالبدی مختلفی تشکیل شده است که برخی برخوردار و برخی کم برخوردار هستند. در میان قسمتی از محلات کم برخوردار، معضل فرسودگی بافت و ناکارآمدی آن مشکلات متعددی را برای شهروندان و مدیران مجموعه مدیریت شهری به همراه می آورد. برای این که برنامه های بازآفرینی در این دست محلات به اهداف پیش بینی شده دست یابند، بایستی بر مبنای استراتژی های طراحی شده و دقیق باشند. هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر در بازآفرینی بافت فرسوده محله رسالت مشهد بر مبنای مدل PESTEL با استفاده از نظر خبرگان بازآفرینی در شهرداری مشهد و با به کارگیری روش دلفی بود. عوامل درونی و بیرونی موثر بر بازآفرینیIFE وEFE ارزیابی شده و با تعیین رویکرد استراتژیک بر مبنای ماتریس SWOT، استراتژی های متناسب با آن تدوین شد. نتایج این مطالعه نشان داد که با توجه به امتیازهای به دست آمده، منابع موجود و سیاست های حمایتی شورای اسلامی شهر، مدیران شهری برای این محله بایستی استراتژی های تهاجمی را پیش گرفته و بر همین مبنا برنامه ها را طرح ریزی کنند.

Keywords:

بافت فرسوده , بازآفرینی , استراتژی , محله رسالت مشهد