سنجش میزان عدالت فضایی توزیع خدمات با تاکید بر مدیریت شهری (نمونه موردی منطقه ده شهر مشهد)

با بررسی میزان نابرابری ها در توزیع خدمات و شناسایی الگوی فضایی بی عدالتی در سطح شهر می توان پی برد که کدام یک از خدمات در وضعیت نامناسب تری است و بی عدالتی ها بیشتر در کدام بخش و محله ی شهر تمرکزیافته است. تا از این طریق، مدیریت شهری با عمل آگاهانه در توزیع فضایی خدمات عمومی و منافع اجتماعی، نابرابری های فضایی را کاهش داده و کیفیت زندگی را ارتقاء و توسعه پایدار شهری را تضمین نماید. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل عدالت فضایی در نحوه توزیع خدمات در منطقه ده شهرداری مشهد است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و با ماهیت توصیفی-تحلیلی است که به منظور سنجش توزیع خدمات و دسترسی پذیری افراد در سطح منطقه ده شهر مشهد با شیوه میدانی از پرسشنامه استفاده شده است، سپس به منظور تحلیل نقاط قوت و ضعف ، تهدیدها و فرصت ها از مدل SWOT بهره گرفته شده است.

Keywords:

عدالت فضایی , توزیع خدمات , شهرمشهد , منطقه ده شهرداری مشهد