بررسی راهکار های مقابله با بی انظباطی دانش آموزان به عنوان عامل موثر در فرایند تعلیم و تربیت

هر نوع رفتاری که از ارزشهای پذیرفته شده جامعه به دور است (با توجه فرهنگ) و دارای تکرار شدت ومداومت است و در زمانها و مکان های متعدد اتفاق می افتد و همچنین رفتاری است که با درماندگی و کاهشکارایی فرد همراه است. پایبندی به ضابطه ها در یک گروه اجتماعی باعث تداوم آن می شود. انضباط، اخلاقکلاس درس است و بدون آن کلاس تبدیل به یک ازدحام یا غوغا می شود. (سی ام فلینگ، الیزابتپروس، ۱۳۷۳، ص ۸۰)هر رفتار انسان، از جمله محصل، هدف دارد یا هدف گردان است. دانش آموزان، عملی را بی هدف انجام نمیدهند بلکه می خواهند با آن عمل خود نیاز یا نیازهایی را ارضا کنند. بنابراین، باید هدف ها و نیازهای ایشانرا شناخت و جدی گرفت. مثلا اگر رفتار نامطلوبی از دانش آموزی سر بزند نباید تنها جلب توجه را علت آنرفتار بدانیم.کاربرد اصول و تدابیری می تواند به ما کمک کند که از رخ دادن مشکلات رفتاری جلوگیری کنیم یا آن ها رابه حداقل برسانیم. از جمله:از روز اول آغاز کلاس، مدیریت کامل را اعمال کنیم. باید روز اول به گروه تازه دانش آموزان خود بگوییم کهمقررات ما در اداره کلاس کدام اند و از ایشان چه انتظارهایی داریم. محیط کلاس را از هر لحاظ حتی فضا و تجهیزات، سالم گردانیم. باید مطمئن باشیم که دانش آموزان ما در کلاس راحت اند.و در مدرسه احساس آرامش می کنند .فعالیت های یادگیری را طوری طراحی کنیم که برای همه دانش آموزان، معنادار باشند؛ و با رغبت ها و تواناییهای ایشان سازگار باشند. برای این منظور ناگزیریم اصول رشد و تکامل، خصایص رشدی هر سن، محتوایدرسی خاص هر کلاس و هر مقطع، و رغبت های ویژه دانش آموزان خود را دقیقا بدانیم .برای همه دانش آموزان فرصت هایی فراهم آوریم که موفقیت را تجربه کنند.به تجربه دیده ایم که برخی ازدانش آموزان به زودی نشان می دهند که پیشرفت درسی دارند در صورتی که برخی دیگر دیرتر خود را آشکارمی کنند. با بعضی از دانش آموزان در دروس علمی و برخی در دروس اجتماعی پیشرفت نشان می دهند. درهر صورت، معلم باید تدابیر و راهبردهایی به کار ببرد که همه دانش آموزان، به شکلی، موفقیت را تجربه کنند.