واکاوی عوامل تاثیرگذار بر پایداری کسب وکارهای کشاورزی در استان گلستان

پایدارسازی کسب وکارهای بخش کشاورزی یکی از مهم ترین شاخص های توسعه اقتصادی پایدار است. ازاین رو هدف این پژوهش واکاوی عوامل تاثیرگذار بر پایداری کسب وکارهای کشاورزی در استان گلستان می باشد. این تحقیق توصیفی- پیمایشی بوده و جامعه آماری آن را صاحبان کسب وکار های کشاورزی استان (۱۲۴۲۸۰ نفر) تشکیل دادند که با استفاده از نرم افزار G-Power تعداد ۱۶۰ نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها و سنجش تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود و روایی آن با نظر متخصصان و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ تایید شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SmartPLS۴ انجام شد. نتایج نشان داد شاخص اقتصادی- مالی با ضریب ۳۲۲/۰ و شاخص فردی و خانوادگی با ضریب ۱۹۹/۰ (عوامل درون سازمانی) به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را بر پایداری کسب وکار داشتند. همچنین شاخص سیاسی- قانونی با ضریب ۲۲۴/۰ و شاخص مداخلات ترویجی با ضریب ۲۰۳/۰ (عوامل برون سازمانی) به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را در پایداری کسب وکار داشتند. یافته ها حاکی از آن است که عوامل برون سازمانی نسبت به عوامل درون سازمانی تاثیر بیشتری بر پایداری کسب وکارهای کشاورزی دارند. بر مبنای نتایج پیشنهاد می شود دولت از طریق اصلاح و تقویت سیاست های خود، با اعمال رویه ها و سیستم های منعطف و رفع موانع قانونی، شرایط مساعدتری را در راستای پایداری کسب وکار کشاورزی فراهم نماید.

Keywords:

کسب وکار کشاورزی , عوامل درون سازمانی , عوامل برون سازمانی , پایداری , استان گلستان